Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/7295 Esas 2022/4472 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Orman Kadastrosuna İtiraz
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasında ... Kadastro Mahkemesinde dava sonucunda verilen hükme karşı davalı ... ve ... tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince davalının istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak, davanın kısmen kabul kısmen reddine şeklinde hüküm kurulmuş olup, bu kez davalıların Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:   

K A R A R

Kullanım kadastrosu sırasında, ... İli ... İlçesi ... Köyü çalışma alanında bulunan 123 ada 37 parsel, 836,59 m2 yüzölçümlü taşınmazın ve aynı yer 41 parsel, 4604,88 m2 yüzölçümlü taşınmazın beyanlar hanesine 2002 yılından beri tarla olarak ... oğlu ... kullanımındadır. İşbu taşınmaz üzerindeki fındık ağaçları 2002 yılında ... oğlu ... tarafından dikilmiştir şerhi yazılmak suretiyle; 123 ada 38 parsel, 372,30 m2 yüzölçümlü taşınmazın, aynı yer 40 parsel sayılı 5476,15 m2 yüzölçümlü taşınmazın ve aynı yer 42 parsel sayılı 4920,12 m2 yüzölçümlü taşınmazın beyanlar hanesine 2004 yılından beri tarla olarak ... oğlu ... kullanımındadır ve 6831 sayılı Kanun'un 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarıldığı şerhleri yazılmak suretiyle Hazine adına tespit ve tescil edilmiştir.
Davacı dava konusu taşınmazların kardeşi olan davalıların babası ...’a kendi babası olan ... Battaldan intikalen geldiğini,miras paylaşımı yapılmadığını dolayısıyla taşınmaz üzerinde miras payı oranında ... bulunduğunu beyan ederek, yanlışlığın düzeltilmesine ve miras payı oranında mirasçılar lehine şerh verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Mahkemece davanın 123 ada 40, 41, 42 parsel yönünden kabulü ile, 123 ada 37 ve 38 parsel yönünden reddine karar verilmiş olup, davalıların istinaf talebi üzerine Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince talebin esastan reddine ancak hükmün infaza elverişsiz olduğu gerekçesiyle yeniden hüküm kurulmasına karar verilmiş ,davalılar hükmü bu kez temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesince her ne kadar dava konusu 40,41,42 parsellerin kök muris dede ...’dan intikal ettiği kabul edilerek tüm mirasçıları adına miras payları oranında kullanım şerhi verilmiş ise de, temyize konu 40,41 ve 42 parsel sayılı taşınmazlar taraf, tanık ,mahalli bilirkişi ile tutanak bilirkişilerinin beyanlarına göre davalıların babası olan ... ile muris ...'ın birlikte kullanılmakta iken murisin 1974’te ölümünden sonra murisin oğlu ..., davalı olan oğulları ile birlikte taşınmazları kullanım kadastro tespit tarihi olan 2012 yılına kadar çekişmesiz olarak kullanmaya devam etmiştir. Davacı ...’ın murisin ölüm tarihi ile kullanım kadastro tarihi arasındaki 36 yıl boyunca davalıların ve babalarının süregelen fiili kullanım şekline itiraz etmemiş olması karşısında eylemli durum ile zilyetliğe karşı çıkmadıkları, davalıların kullanımına ... gösterdiği ve dava konusu parsellere ilişkin zilyetlik iradesinin bulunmadığının kabulü gerekeceğinden davanın reddi yerine kısmen kabulü doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalıların temyiz itirazlarının kabulüne, HMK’nin 371. maddesi gereğince Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULMASINA, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine,kararın bir örneğinin İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, peşin harcın istek halinde temyiz edenlere iadesine, 12.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.