Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/16676 Esas 2013/22134 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/16676
Karar No: 2013/22134
Karar Tarihi: 01.10.2013

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/16676 Esas 2013/22134 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, 161 gün süreyle tutuklu kaldığı için davalıdan maddi ve manevi tazminat talebinde bulundu. Mahkeme, davacıya 269,92 TL maddi ve 1.500 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak verilmesine hükmetti. Ancak, manevi tazminat miktarının objektif bir kriter olmamakla birlikte hakkaniyet ölçüsünü aşmayacak şekilde belirlenmesi gerektiği ve faiz oranına göre ele geçen toplam tazminat miktarı gibi hususların da gözetilmesi gerektiği vurgulandı. Kararda 5320 sayılı CMK'nın yürürlük ve uygulama şekli hakkındaki yasanın 18. maddesi ile 07.05.1964 tarihli ve 466 sayılı Yasa Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkındaki Yasa'nın yürürlükten kaldırıldığı belirtildi. Ancak, 5320 sayılı Yasanın 6. maddesindeki Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 141 ila 144. madde hükümlerinin 1 Haziran 2005 tarihinden itibaren yapılan işlemler hakkında uygulanacağı, bu tarihten önceki işlemler hakkında ise 7.5.1964 tarihli ve 466 sayılı Kanun Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkında Kanun hükümlerinin uygulanmasına devam edileceği açıklandı.
12. Ceza Dairesi         2013/16676 E.  ,  2013/22134 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
    Hüküm : 269,92 TL maddi, 1.500 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine.

    Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    1 Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe giren 5320 sayılı CMK’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Yasa’nın, 18. maddesi ile 07.05.1964 gün ve 466 sayılı Yasa Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkındaki Yasa yürürlükten kaldırılmış ve 5271 sayılı CMK.nun Yedinci Bölümünde, Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat ana başlığı altında, 141 ilâ 144. maddelerinde, tazminat isteme koşulları ve sonuçları yeniden kapsamlı bir şekilde düzenlenmiş ise de, 5320 sayılı Yasanın 6. maddesindeki Ceza Muhakemesi Kanununun 141 ilâ 144. madde hükümlerinin 1 Haziran 2005 tarihinden itibaren yapılan işlemler hakkında uygulanacağı bu tarihten önceki işlemler hakkında ise, 7.5.1964 tarihli ve 466 sayılı Kanun Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkında Kanun hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağının belirtilmiş olması, davacının tazminat talebinin 466 sayılı Kanuna göre yapılması, bu kanuna göre dosya üzerinden inceleme yapılabileceğinin belirlenmesi ve bu suretle Cumhuriyet savcısının yazılı görüşü alındığının anlaşılması karşısında tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
    Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre; davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1- Manevi tazminat miktarı belirlenirken objektif bir kriter olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı,tutuklu kaldığı süre,tutuklama tarihinden itibaren yürütülecek faiz oranına göre ele geçen toplam tazminat miktarı ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle hakkaniyet ölçüsünü aşmayacak bir şekilde, hak ve nesafet kurallarına uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, 161 gün süreyle tutuklu kalan davacı hakkında hükmedilen manevi tazminata tutuklama tarihinden itibaren de faize de hükmedilmesi karşısında hükmedilen miktarın bu ölçülere uymayıp fazla tayini,
    2- Davacı tarafından ayrıca maddi ve manevi tazminat talebine ilişkin açılmış başka bir tazminat davasının bulunup bulunmadığının maliye hazinesinden sorulmaması,
    Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, isteme uygun olarak, BOZULMASINA, 01.10.2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.