Nitelikli cinsel saldırı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/315 Esas 2020/4584 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/315
Karar No: 2020/4584
Karar Tarihi: 02.11.2020

Nitelikli cinsel saldırı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/315 Esas 2020/4584 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bodrum Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve istinaf başvurusuna konu olan kararda sanığın nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkum olduğu belirtilmektedir. İstinaf başvurusunun reddedilerek temyiz isteminin reddi kararına karşı yapılan temyizde süre hatası nedeniyle başvurunun reddedildiği, ancak sanığın daha sonra müdafii aracılığıyla süresinde temyiz ettiği belirtilmektedir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından da reddedilen temyiz başvurusunun dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na tevdi edilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri: Nitelikli cinsel saldırı suçu için Türk Ceza Kanunu'nun 102/1, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu için ise 94/1 maddesi uyarınca işlenmiştir.

14. Ceza Dairesi 2020/315 E. , 2020/4584 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Bodrum Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 08.08.2019 gün ve 2019/156 Esas, 2019/262 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi, temyiz isteminin reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm ile temyiz isteminin reddine dair ek kararlar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
İstinaf incelemesi sonucunda yokluğunda verilen kararın 19.11.2019 tarihinde tebliğ edildiği sanık müdafisince on beş günlük kanuni süresinden sonra verilen 06.12.2019 günlü dilekçeyle temyiz yoluna başvurulduğundan bahisle mahkemenin 09.12.2019 tarihli ek kararı ile söz konusu temyiz isteminin reddedilmesinin ardından sanığın cezaevi aracılığıyla gönderildiği 31.12.2019 günlü dilekçeyle asıl kararı ayrıca temyiz etmesi üzerine sanığın kendisine müdafi atandığından haberdar olması nedeniyle Tebligat Kanununun 11. maddesine göre müdafiye yapılan tebligatla sürenin işlemeye başlayıp, buna göre temyiz isteminin süresinde olmadığı gerekçesiyle mahkemenin 07.01.2020 tarihli ek kararıyla bu temyiz istemininde reddedilmesinden sonra sanığın süresinde sunduğu 14.01.2020 tarihli dilekçeyle ek kararı temyiz ettiği ve katılan Bakanlık vekili de 15.11.2019 günlü dilekçeyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararı da temyiz ettiği halde 08.01.2020 günlü tebliğnamede bu hususlarla ilgili görüş bildirilmediği anlaşıldığından, ek tebliğname hazırlanmak suretiyle anılan eksiklikler tamamlandıktan sonra Dairemize iade edilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.