Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2019/1361 Esas 2020/559 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1361
Karar No: 2020/559
Karar Tarihi: 23.01.2020

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2019/1361 Esas 2020/559 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Diyarbakır 5. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen tazminat davasına ilişkin verilen karar, bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda kesinleşmiştir. Davacılar, bir etkinlik sırasında elektrik akımına kapılarak hayatını kaybeden akrabalarının ölümüne ilişkin maddi ve manevi tazminat talep etmiştir. Mahkeme, davalıların kusurlu olduklarına hükmederek, davacılar lehine tazminat kararı vermiştir. Ancak davalı taraf, temyiz başvurusunda bulunmuştur. Bölge adliye mahkemesi, temyiz sınırını belirleyerek davalının itirazını reddetmiştir. Karara yönelik temyiz itirazları da reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 1. maddesi
- HMK'nın 362. maddesi.

3. Hukuk Dairesi 2019/1361 E. , 2020/559 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : DİYARBAKIR 5. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen tazminat davasında verilen hüküm hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen kesin kararın süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; bölge adliye mahkemesince verilen temyiz talebinin reddine yönelik ek kararın davalı ... vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacılar; davacı ... ve ... çocukları, diğer davacıların kardeşi ..."in 21.04.2013 tarihinde düzenlenen etkinlikte, elinde taşıdığı pankartın elektrik tellerine değmesi sonucu elektrik akımına kapılarak vefat etmesi nedeniyle anne ve baba için ayrı ayrı 5.000 TL maddi, 30.000 TL manevi, her bir kardeş için ayrı ayrı 20.000 TL manevi tazminat olmak üzere toplam 270.000 TL"nin 22.04.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 28.04.2016 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat taleplerini anne için 27.319,49 TL"ye, baba için 18.438,09 TL"ye yükseltmişlerdir.
Davalı ...; olayda kusurlarının bulunmadığını beyan ederek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı ...; davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; davalı ... yönünden karar verilmesine yer olmadığına, davacılar anne ... ve baba ... maddi tazminata ilişkin davalarının kabulüne, manevi tazminat yönünden ise davacıların taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiş; hükmün davalı ... vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince HMK 362/1-a maddesi gereği temyiz sınırının 47.530 TL olduğu, bu miktarın Yargıtay uygulamaları gereği her bir davacı için kurulan hüküm yönünden değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine kesin olarak karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bunun üzerine, Bölge Adliye Mahkemesinin 14.11.2018 tarihli ek kararı ile, kesin nitelikteki hükme karşı temyiz başvurusu yapılamayacağından temyiz talebinin reddine karar verilmiş; ek karar davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Somut olayda; davacılar arasında ihtiyari dava arkadaşlığının bulunması nedeniyle temyiz sınırının her dava arkadaşı için ayrı ayrı belirlenmesi gerekmektedir.
6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı HMK"na eklenen geçici 1. madde uyarınca, aynı Kanunun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2018 tarihinden itibaren 47.530 TL"ye çıkartılmıştır.
Davacılar lehine hükmedilen tazminat miktarlarının karar tarihi itibariyle kesin nitelikte olduğu nazara alındığında Bölge Adliye Mahkemesinin davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin reddine ilişkin 14.11.2018 tarih ve 2018/519 Esas - 2018/759 Karar sayılı ek kararı usul ve yasaya uygundur. Bu itibarla, karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenle temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA, 1.860,60 TL fazla alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 23/01/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.