15. Hukuk Dairesi Esas No: 2021/4079 Karar No: 2021/1459 Karar Tarihi: 06.04.2021
Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2021/4079 Esas 2021/1459 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi, 236.869,61 TL alacak davasıyla ilgili olarak yapılan temyiz başvurusunu, HMK'da belirtilen kesinlik sınırı olan 78,630 TL altında olmadığı için reddetmiştir. Karara göre, 362/1-a maddesi ve 6763 sayılı Kanun'un 42. maddesi gereği, söz konusu kesinlik sınırı her yıl yeniden değerlendirilecek ve 2017 ve sonrası yıllarda artırılacaktır. Kanun maddeleri HMK 362/1-a ve 6763 sayılı Kanun'un 42. maddesi olarak belirtilmiştir.
15. Hukuk Dairesi 2021/4079 E. , 2021/1459 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
K A R A R - HMK 362/1-a maddesi ve 6763 sayılı Kanun’un 42. maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi"nin miktar veya değeri kırkbin Türk lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararları verildiği anda kesin olup temyiz edilemez HMK’nın ek 1. madde gereğince bu miktar 2017 ve sonrası yıllarda her yıl yeniden değerlendirme oranında artırılacaktır. Bu hükümlere göre hesaplama yapıldığında Bölge Adliye Mahkemesi kararları yönünden 2021 yılı için temyiz kesinlik sınırı 78,630 TL’dir. Yukarıda sözü edilen kurallar ve yapılan açıklamalarla birlikte değerlendirildiğinde; somut olayda 236.869,61 TL’nin tahsili talep edilmiş, ilk derece mahkemesince davanın 23.336,25 TL üzerinde kabulüne karar verilmiş, taraflar bu karar karşı istinaf başvurusunda bulunmuş, Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’nce istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiş ve bu hükme karşı davalı tarafından temyiz başvurusunda bulunulmuştur. Bu durumda temyiz başvurusu Bölge Adliye Mahkemesi kararı ile reddine karar verilen 213.533,00 TL için yapılmış olduğundan Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihine göre temyiz eden yönünden kesinlik sınırı altında kalmaktadır.Temyiz dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi temyiz dilekçesinin reddine karar verir ve 344"üncü maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder (HMK 346/1 ve 366). Temyiz edilen karar kesin olduğu halde bu konuda inceleme yapılıp karar verilmeksizin dosya Yargıtay’a gönderilmiş ise 01.06.1990 tarih 1989/3 Esas, 1990/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebilir. Bu İçtihadı Birleştirme Kararı HUMK hükümleri nedeniyle verilmiş olsa da HMK’daki benzer düzenlemeler de aynı yorum ve sonucu doğurduğu için HMK hükümlerine göre temyiz yönünden de uygulanması gerektiğinden temyiz isteminin reddi gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz isteminin, Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi kararının miktar itibarıyla kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 06.04.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.