Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/2227 Esas 2019/2293 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki öldürmeye teşebbüs eylemi nedeniyle maddi tazminat davasından dolayı yerel mahkemece verilen gün ve sayısı yukarıda yazılı kararın; Dairemizin 18/12/2017 gün ve 2015/13698 esas, 2017/8392 karar sayılı ilamıyla onanmasına karar verilmiştir. Süresi içinde davalı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla HUMK’un 440-442. maddeleri uyarınca tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Temyiz ilamında bildirilen gerektirici nedenler karşısında Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun değişik 440. maddesinde sayılan nedenlerden hiç birine uygun olmayan davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme istemleri reddedilmelidir.
2- Davalının diğer karar düzeltme istemine gelince;
Dava, kasten öldürmeye teşebbüs eylemi nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; davalının temyizi üzerine karar Dairemizin 18/12/2017 gün, 2015/13698 esas ve 2017/8392 karar sayılı ilamı ile onanmıştır. Davalı, kararın düzeltilmesini istemiştir.
Yargı Harçları, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nda düzenlenmiştir. Buna göre, yargı işlemlerinden (1) sayılı Tarifede yazılı olanlar harca tabidir. Hüküm tarihinde geçerli bulunan 1 sayılı Tarife uyarınca; karar ve ilam harcı, konusu belli bir değer ile ilgili bulunan davalarda esas hakkında karar verilmesi halinde, hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden “binde 68,31” nispetinde alınır. Harç kamu düzenine ilişkin olup, taraflarca ileri sürülmese de re’sen gözetilir. Bu nedenle davalının karar düzeltme isteminde bulunmuş olması, ulaşılan sonuca etkili değildir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 245.745,35 TL maddi tazminatın davalıdan alınmasına karar verildiğine göre, “hüküm altına alınan miktar üzerinden hesaplanan 16.786,86 TL harçtan davacının peşin olarak ödediği 148.50 TL harcın mahsubu ile bakiye 16.638,36 TL karar harcının davalıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına” karar vermek gerekirken, nispi karar ve ilam harcının eksik hesaplanması suretiyle “4.048,21 TL harcın davalı taraftan tahsiline” biçimindeki harca yönelik verilen hüküm doğru olmamıştır.
Şu durumda yerel mahkeme kararının, harç yönünden düzeltilerek onanması gerekirken, onanmış olduğu anlaşıldığından, davalının karar düzeltme istemi kabul edilmeli, Dairemizin onama kararı kaldırılmalıdır. Ne var ki, belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar açıklanan nedenle 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 440-442 maddeleri gereğince davalının karar düzeltme isteminin KABULÜNE, 18/12/2017 gün, 2015/13698 esas ve 2017/8392 karar sayılı onama kararının KALDIRILMASINA, kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle; hüküm fıkrasının harca ilişkin 3. paragrafının silinmesine ve yerine “hüküm altına alınan miktar üzerinden hesaplanan 16.786,86 TL harçtan davacının peşin olarak ödediği 148.50 TL harcın mahsubu ile bakiye 16.638,36 TL karar harcının davalıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına” sözcük ve rakam dizisinin yazılmasına ve davalının diğer karar düzeltme istemlerinin (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.