3. Hukuk Dairesi Esas No: 2010/567 Karar No: 2010/1658 Karar Tarihi: 08.02.2010
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2010/567 Esas 2010/1658 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava, hasarlı trafik kazası nedeniyle tazminat istemine ilişkindir. Aracın mahrumiyeti tazminatı da talep edilmiştir. Mahkeme, tazminatın kısmen kabulüne hükmetmiş ve araç mahrumiyeti tazminatına da hükmolunmuştur. Ancak davacının, araçtaki hasar durumu itibariyle tamirin kaç gün süreceğini kanıtlayamadığı, bu nedenle araç kiraladığına ilişkin belgenin de iddiayı kanıtlayacak nitelikte olmadığına karar verilmiştir. Bu nedenle araç mahrumiyeti tazminatı talebi reddedilmesi gerektiği halde kabul edilmiştir. Ancak bu yanılgının giderilmesi için ayrı bir yargılama yapılmasına gerek olmadığından, mahkeme kararının düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kararda, 438. maddeye atıfta bulunulmuştur.
3. Hukuk Dairesi 2010/567 E. , 2010/1658 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Dava dilekçesinde 3960 TL tazminatın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalılardan ... vekili tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir. Dava, hasarlı trafik kazası nedeniyle tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, araç mahrumiyeti tazminatına da hükmolunmuştur. Bu dava bölümüne yönelik olarak davacının, araçtaki hasar durumu itibariyle tamirin kaç gün süreceğini kanıtlayamadığı, 28 gün süre ile araç kiraladığına ilişkin belge sunmuşsa da fırıncı olduğu anlaşılan davacının yaşam standardını sürdürebilmesi için günlüğü 70 liradan ve 28 gün süre ile oto kiralamasının kabul edilebilir ve iddiayı kanıtlayacak nitelikte olmadığı gözetilerek araç mahrumiyeti tazminatına ilişkin dava bölümünün reddedilmesi gerekirken, mahkemece bu istemin kabul edilmesi doğru değildir. Ne var ki bu yanılgının giderilmesi yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK.nun 438. maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur. Bu itibarla mahkeme kararının gerekçesinde ve hüküm fıkrasının birinci bendinde yazılı bulunan “…2484,60…”rakamının silinerek yerine “…750,00…” rakamının yazılmasına, kararın düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 89.60 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 08.02.2010 tarihinde oybirliği ile karar verildi.