Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/1541 Esas 2019/3086 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1541
Karar No: 2019/3086
Karar Tarihi: 02.05.2019

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/1541 Esas 2019/3086 Karar Sayılı İlamı

Özet:

4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 407. maddesi uyarınca hükümlüye vasi atanmasına ilişkin davada, iki farklı Bölge Adliye Mahkemesi'nin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verilmesi nedeniyle davanın sürüncemede kaldığı belirtilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 411. maddesi gereği vesayet işlerinde yetkinin kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine ait olduğu ifade edilmiştir. Hükümlünün ceza evine girmeden önceki yerleşim yeri adresinin tespit edildiği ve işin görülmesinin sürüncemede bırakılmaması gerektiği vurgulanarak, uyuşmazlığın Hukuk Mahkemesi'nde görülüp sonuçlandırılması gerektiği kararlaştırılmıştır. Kararda, 6100 sayılı HMK'nın 21 ve 22. maddeleriyle 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi kapsamında, mahkemenin yargı yeri olarak belirlenmesine karar verilmiştir.

20. Hukuk Dairesi 2019/1541 E. , 2019/3086 K.

"İçtihat Metni"

.......
Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada ...... Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı Bölge Adliye Mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, 4721 sayılı TMK"nın 407. maddesi uyarınca hükümlüye vasi atanmasına ilişkindir.
......hükümlünün MERNİS adresinin “......” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
.......hükümlünün MERNİS adresinin ceza infaz kurumuna ait olduğu, hükümlünün cezaevine girmeden önceki yerleşim yeri adresinin “.......” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir. “Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.”
... tarafından alınan hükümlü beyanına göre, hükümlünün cezaevine girmeden önce “.......” adresinde ikamet ettiği anlaşıldığından..... tarafından verilmiş bir yetkisizlik kararı yoksa da..... Mahkemelerinin verdikleri yetkisizlik kararları ile davadan el çektikleri ve işin görülmesinin sürüncemede bırakılmaması ve ..... yargı yeri belirlenmesi gerektiği anlaşılmakla uyuşmazlığın .... Hukuk Mahkemesi"nde görülüp sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince ......... Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 02/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.