Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2019/353 Esas 2019/2264 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/353
Karar No: 2019/2264
Karar Tarihi: 11.04.2019

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2019/353 Esas 2019/2264 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı avukatı, davalıya karşı hakaret eyleminden kaynaklanan manevi tazminat istemiyle dava açmıştır. Asliye Hukuk Mahkemesi, davanın kısmen kabulüne karar vermiş ve davalı vekili kararı temyiz etmiştir. Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilerek, kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Sonuç olarak, davalının temyiz itirazlarının bir kısmı reddedilmiş, davalının kendisini vekille temsil ettirdiği için 2.000 TL nisbi vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine hükmedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 10/1. maddesinde manevi tazminat davalarında avukatlık ücretinin, hüküm altına alınan miktar üzerinden Tarifenin üçüncü kısmına göre belirleneceği, 2.fıkrasında ise davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücretin, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemeyeceği düzenlenmiştir. 6217 sayılı Kanun'un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi gereğince düzenlenen kararda, davalı yarar

4. Hukuk Dairesi 2019/353 E. , 2019/2264 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 13/05/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız eylemden kaynaklanan manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/12/2018 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava; hakaret eylemine dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 10/1. maddesinde manevi tazminat davalarında avukatlık ücretinin, hüküm altına alınan miktar üzerinden Tarifenin üçüncü kısmına göre belirleneceği, 2.fıkrasında ise davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücretin, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemeyeceği düzenlenmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verildiğine göre davanın reddedilen bölümü üzerinden AAÜT’nin 10/2. maddesi de göz önünde tutularak davalı yararına vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken hükmedilmemiş olması doğru değildir. Bu husus bozmayı gerektirir ise de yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasına bir bent ilave edilerek “davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden 2.000,00 TL nisbi vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine” cümlesinin yazılmasına, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.