Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2009/9892 Esas 2010/292 Karar Sayılı İlamı

6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2009/9892
Karar No: 2010/292
Karar Tarihi: 21.1.2010

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2009/9892 Esas 2010/292 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Hukuk Mahkemesi'nde görülen tahliye davasında, davacı işyerinin kiralanan amaç dışı olarak kullanıldığı gerekçesiyle davalının tahliyesini istemiştir. Davalı ise zımni muvafakat olduğunu, işyerinin kiralandığı süreden beri aynı şekilde kullanıldığını ve zaman aşımının dolduğunu savunmuştur. Mahkeme, davalı tanıklarının dinlenmediği ve savunma hakkının kısıtlanmasının doğru olmadığı gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar vermiştir.
HUMK.nun 428. maddesi uyarınca kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir.

(Kapatılan) 6. Hukuk Dairesi 2009/9892 E. , 2010/292 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava akde aykırılık nedeniyle kiralananın tahliyesine ilişkindir. Mahkemece istemin kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili davalının 1.8.2004 başlangıç tarihli sözleşme ile kiracı olduğunu, işyerinin otopark ve yıkama işi yapılmak üzere kiralandığı halde oto tamiri, alım satımı, yağlama ve yedek parça işlerinin de yapılmaya başlandığını, süreli ihtara rağmen akde aykırılığı gidermeyen davalının tahliyesini istemiştir. Davalı vekili davacının haksız ve kötü niyetli olduğunu mecurda 1999-2000 yılından beri otopark, yıkama, yağlama oto-yedek parça alım satımı yapıldığını, 2004 yılından itibaren şirket olarak faaliyette bulunduğunu, şirketin kullanım şekli ve amacını değiştirmediğini, davacının yapılan iş ve eklentilere vakıf olup zımni muvafakatı olduğunu yedi yıldır bu şekilde faaliyette bulunulduğundan zaman aşımının dolduğunu davanın reddini savunmuştur.
Davalı vekili zımni muvafakat savunmasını kanıtlamak için 4.2.2009 tarihli delil listesinde dört tanık bildirmiş, bu tanıklardan ikisi 12.3.2009 tarihli keşif sırasında dinlenilmiş davalının diğer tanıklarını da dinletme talebi gerekçesiz olarak reddedilmiştir.Mahkemece davalı tanıklarının dinlenmeme gerekçesi dahi açıklanmadan savunma hakkının kısıtlanması ve eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 21.1.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.