MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 30. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/11/2013
NUMARASI : 2013/408-2013/127

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni ve trafik sigortacısı olduğu aracın davacıların yaya olan desteklerine çarparak ölümüne neden olduğunu, kazanın davalı tarafın kusurundan kaynaklandığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile her bir davacı için 1.000,000"er TL destekten yoksun kalma tazminatı ile davacı Çetin için 100.000,00 TL diğer davacılar için ayrı ayrı 50.000,00"er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiş iken; maddi tazminata ilişkin talebini tamamlama harcı ile yükseltmiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddini savunmuştur.
Diğer davalı, usulüne uygun davetiye tabliğine rağmen cevap dilekçesi vermemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davacı Ç.. Y.. yönünden 76.380,86 TL, küçük G.. Y.. için 21.510,02 TL, Görkem Yıldırınm için 5.736,18 TL"nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı tarafa verilmesine, davalı Sigorta Şirketinin sorumluluğunun poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere tahsilatının yapılmasına, davacı Ç.. Y.. için 15.000,00 TL, davacılar Görkem ve Gökçe için ayrı ayrı 8.000,000 TL"nin davalı Y.. B.."dan tahsili ile davacılara verilmesine, hükmedilen miktarlar yönünden 10.06.2012 tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesine karar verilmiş; hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.

1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
A-Sağ kalan eş Çetin kaza tarihinde 39 yaşındadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda Stauffere tablosuna göre davacının %35 oranında evlenme ihtimali olduğu kabul edilerek hesaplama yapılmış, davacılar vekili ise temyiz dilekçesinde evlenme indirimindeki takdir hakkının hakimce belirlenmesi gerektiğini bilirkişiler tarafından çok yüksek oranda indirim yapıldığını, evlenme ihtimalinin olmadığını Ayım tablosuna kıstas alınacak ise de en fazla %9 oranında indirim yapılacağını belirtmiştir.
Yaşam görgülerine göre dul erkeğin evlenme ihtimali dul kadınınkinden daha fazla olduğu gerçeği, davacının yaşadığı çevre, çocuklarının sayısı ve yaşları sosyal ve ekonomik durum dikkate alınarak dul erkek için makul, hakkaniyete ve hayatın geçeklerine uygun oranda bir evlenme idiriminin uygulanması gerekir. Bu ilkeler dikkate alındığında %35 oranındaki indirim yüksek bulunmuş olup, davacının temyiz dilekçesindeki beyanları yaşama koşulları dikkate alınarak daha makul oranda bir indirim uygulanması gerektiğinden hükmün bu nedenle bozulmasına karar verilmiştir.
B-Kabule göre de; desteğin bir kızı ve bir oğlu olup bilirkişi raporunda her iki çocuk için 18 yaşa kadar destekten yoksun kalma tazminatı hesaplandığı görülmüştür.
Genel olarak bir kimse ancak ölümden önce bakmakta olduğu ve sağ kalsaydı, kuvvetli bir ihtimalle ileride bakacağı anlaşılan kişilerin desteğidir. Öyleyse bir başkasına "bakma" destek olmanın en önemli şartıdır. Bir babanın-annenin sağlıklı çocuğuna erginlik çağına kadar bakması ona destek olması tabiidir. Erginlik çağından sonra destek olması için eğitim, askerlik gibi durumların varlığı gereklidir. Bu nedenle yetişkin ve geçimini sağlaması gereken çocuklar yönünden destek tazminatının istenmesi olanaklı değildir. Bununla birlikte günümüzde geçerli değer
ölçülerinin bir sonucu olarak çocuğunun bakım ihtiyacının sonra erdiği tarih, genel olarak, eğitimin veya askerlik süresinin tamamlandığı, evlendiği yaştır. Destekten yoksun kalan çocukların İstanbul"da yaşadığı, eğitim durumları da dikkate alındığında her iki çocuk içinde 22 yaşa kadar destekten yoksun kalma tazminatının hesaplanması gerektiği halde yazılı şekilde 18 yaşa kadar hesaplama yapan rapora itibar edilmesi de isabetli bulunmamıştır.
3-Yine kabule göre de mahkeme tarafından iki bilirkişi incelemesi yapıldığı ve buna göre yargılama masrafı yapıldığı halde tek inceleme yapılmış gibi eksik hesaplama yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulması da isabetli görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 ve 3 nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile verilen hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 08/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.