Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2017/31 Esas 2018/1152 Karar Sayılı İlamı

Davacı ... . İletişim A.Ş. ile davalı ... . San. Tesisleri Taah. ve Tic. A.Ş. arasındaki davadan dolayı ... . Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 05.04.2016 gün ve 2013/118-2016/166 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
14.07.2004 gün ve 5219 sayılı Yasa"nın 2-A maddesinin c fıkrası ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL"ye çıkarılmıştır.
... . Asliye Hukuk Hakimliğinin kararı 05.04.2016 tarihlidir. Davada 3.981,25 TL"nin tahsili talep edilmiş, 3.059,25 TL"ye hükmedilmiş olduğundan karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, ödedikleri temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 26.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.