BAM Hukuk Mahkemeleri Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi 2020/382 Esas 2021/1476 Karar Sayılı İlamı

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20.HUKUK DAİRESİ
.....
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

BAŞKAN : ... ...
ÜYE : ... ...
ÜYE : ... ...
KATİP : ... ...

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 2. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK
MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/12/2019
NUMARASI ....

DAVANIN KONUSU : Marka Hakkına Tecavüzün Men'i, Maddi ve Manevi Tazminat

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 12/12/2019 tarih ve ..... sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davacı tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ: Davacı vekili, müvekkilinin adına tescilli..... sayılı "..." ibareli markasının bulunduğunu, markasının alanında tanınmış bir marka olduğunu, davalı tarafından müvekkilinin markasının aynı sektörde ve davacının izni olmaksızın kullanıldığını, davalının söz konusu eyleminin markaya tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğini, davalı tarafa bu konuda ihtarname gönderildiğini, ancak davalının bu zamana kadar davacıyı oyalamakla birlikte .... sayılı marka tescil başvurusunda bulunduğunu ve başvurunun ... tarafından reddine karar verildiğini ileri sürerek, markaya tecavüzün önlenmesine, markanın kullanıldığı malzemenin toplatılmasına, internet ve sosyal medyada yayın ve tanıtımlarının durdurulmasına, 10.000,00.-TL maddi ve 50.000,00.-TL manevi tazminata hükmedilmesini, hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, taraflar arasında kendi kullanımının "... ... ..." olarak değiştirilmesi ve marka tescil başvurusunda bulunulması konusunda teklif sözleşmesi imzalandığını, davanın bu nedenle konusuz kaldığını, esasen "... ... ve ..." olarak 1991 yılından bu yana söz konusu markayı kendisinin kullandığını, tarafların sattığı ürünlerin farklı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamından, davacının adına tescilli markasının esaslı unsurunun "..." ibaresi olduğu, davalının fiili kullanımının da "... ... ve ..." şeklinde olup, bu kullanımda markasal etki yaratan unsurun "..." ibaresi olduğu, "..." ibaresinin taraflarca ortak olarak aynı hizmet sınıfı/faaliyet alanında kullanıldığı, dava dışı...’ya 02.05.1991 tarihinde ... ... Başkanlığı tarafından "... ..." işyeri unvanı ile ... işletmesi için işyeri açma ve çalıştırma ruhsatı verildiği, yine dava dışı ...- ...’ya 23.01.1993 tarihinde "... ..." adı ile "..." faaliyet konusu için işyeri açma ve çalıştırma ruhsatı verildiği, ruhsatın takip eden yıllar itibariyle yenilendiği, davalı vekilinin 14.11.2018 tarihli dilekçesinde...’nın davalının abisi, ...’nın ise davalının yengesi olduğunu beyan ettiği, ayrıca söz konusu dilekçede davalının 22.01.2013 tarihinde söz konusu işletmeyi devraldığının bildirildiği, ... Kaymakamlığı'nın 22.04.2019 tarihli yazısı ekinde gönderilen davalı ... ile dava dışı ...’nın vergi kayıtlarına ilişkin çıktıların incelenmesinden, davalı ...’nın 01.01.2013 işe başlama tarihi ile yiyecek ağırlıklı hizmet veren ... faaliyeti alanında mükellef olduğunun görüldüğü, nitekim davalının 15.09.2017 tarihli ihtarname cevabında da "... ..." ve "... ..." isminin 1991 yılından bu yana ... tarafından kullanıldığı ve bu işletmelerin ... İzmir’de olduğuna yönelik beyanların bulunduğu, davacının,,,, sayılı markasının başvuru tarihinin 05.06.2008, tescil tarihinin ise 18.08.2009 olduğu, bu tarihin ise davalının 2013 yılında devraldığı ... ...’nin 02.05.1991 tarihli faaliyete başlama tarihinden çok sonra bulunduğu, bu durumdan çıkarılacak sonuca göre, davalının faaliyetine davacının marka başvurusundan 17 yıl, tescilinden 18 yıl önce başladığı ve davacının davalıya ihtarnamesini gönderdiği 07.08.2017 tarihine kadar, adına kayıtlı marka tescilinden sonra 8 yıl boyunca, davalının kullanımına karşı bir itirazda bulunmadığı, davalının 31.01.2018 dava tarihine kadar geçen 27 yıllık süreçte bir müşteri çevresinin de oluştuğunun kabul edilmesinin gerektiği, 6769 sayılı SMK’nun 29. maddesinde düzenlenen markaya tecavüz koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ: Davacı vekili istinaf başvuru dilekçesinde, müvekkilinin "... ..." isimli işletmesi ile uzun yıllardır Ankara'da faaliyet gösterdiğini, 2008 yılında "..." ibaresini marka olarak... numarası ile tescil ettirdiğini, hizmet kalitesi ile haklı bir üne kavuştuğunu, davalının da "..." ibaresini aynı hizmet sınıfı alanında kullandığını, bu durumun da davalı tarafından gerçekleştirilen ve devam eden marka hakkına tecavüzü gösterir nitelikte bulunduğunu, davalının "..." ifadesini kullanarak faaliyetlerine 2013 yılından itibaren başladığını, daha önceki kayıtlarda bulunan ...'nın bu davanın tarafı olmamakla birlikte ticareti 2007 yılında terk ettiğini, tefrik edilen davada taraf olan ...'nın ise 2017 yılında faaliyetlerine başladığını, mahkemenin "..." ibaresinin davalı tarafından kullanılmasını marka tecavüzü saymayarak hukuka aykırı bir karar verdiğini ileri sürerek, yerel mahkemenin kararının istinaf incelemesi yapılarak kaldırılmasını ve davanın kabulüne karar verilmesini istemiştir.

GEREKÇE: Dava, marka hakkına tecavüzün men'i, maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
İnceleme, 6100 sayılı HMK'nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı ve "..." ibaresinin taraflarca ortak olarak aynı hizmet sınıfında kullanıldığı, davalının dava dışı ağabeyi ve yengesi ... ve ...’dan devraldığı işletmesi ile "..." markasını yiyecek içecek sağlanması hizmetlerinde, davacıdan çok daha önce, 1991 yılından itibaren kullandığının, ....... gibi dosyaya sunulan belgelerle kanıtlandığı anlaşılmakla, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine dair hüküm kurmak gerekmiştir.

HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda belirtildiği üzere;
1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gereken 59,30 TL maktu istinaf karar ve ilam harcından, davacı tarafça istinaf başvurusunda yatırılan 54,40 TL istinaf karar ve ilam harcının mahsubu ile bakiye 4,90 TL'nin davacıdan tahsili ile hazineye irat kaydına,
3-İstinaf aşamasında davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına,
4-İstinaf aşamasında duruşma açılmadığından taraflar lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına dair,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oybirliği ile 25/11/2021 tarihinde HMK 361. maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde Yargıtay temyiz yolu açık olmak üzere karar verildi.

GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 25/11/2021

Başkan
...

Üye
...

Üye
...

Katip
...