12. Ceza Dairesi 2014/1491 E. , 2014/26730 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Her iki sanık hakkında ayrı ayrı-TCK"nın 85/2, 62, 50/4, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Ölen sürücü ..."ın, idaresindeki, ... plaka sayılı süt toplama kamyonu ile Mahmudiye Köyü istikametinden, ... Köyü istikametine doğru seyir halindeyken, mevcut köprünün tadilat nedeniyle kapatılması nedeniyle Balıkesir İl Özel İdaresince yapılan 4.30 metre genişliğinde servis yolunu kullandığı sırada yolun dar olması nedeniyle karşıdan gelen otomobile yol verebilmek için servis yolunun sağ tarafına doğru yanaştığı ancak; yol zemin dolgusunun çökmesi ve kamyonun kendi sağ tarafına doğru yan yatarak dere yatağına devrilmesi sonucu, iki kişinin ölümü ile sonuçlanan olayda, kazanın meydana geldiği yerin İl Özel İdaresinin sorumluluğunda olduğu, servis yolunun yeni köprü yaklaşım dolgularının yapımı esnasında İl Özel İdaresi araçlarının geçişinin sağlanması amacıyla greyder ile genişletildiği, ancak buradan geçebilecek araçların sınırlandırılmadığı, bunun için uyarıcı levhalar konulmadığı, işin bitiminde yolun kapatılmadığı dikkate alındığında, somut olayda sürücü ..."ın alabileceği bir önlem bulunmaması nedeniyle kusurlu olmadığı, İl Özel İdaresi Yol Ulaşım Hizmetleri Müdürü sanık ... ile aynı kurumda inşaat mühendisi olan sanık ..."in, bahsedilen önlemleri almayarak asli kusurlu olduklarının anlaşılması karşısında, tebliğnamede bozma içeren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiilerinin kusur durumuna ve sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında hükmedilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine ve TCK"nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1/c bendinin çıkarılarak yerine “Sanığa verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve
ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 18.200TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.