Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2009/20210 Esas 2010/1579 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde 3.050 TL alacağın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Dava dilekçesinde; davacının 13.1.2008 tarihli sözleşmeyle satın alıp bedelini ödediği aracın kendi adına tescilinin yapılmadığı gibi bir süre sonra haczedildiği, davalının da haczi kaldırıp üçüncü bir şahsa sattığı ileri sürülerek, satım bedeli olan 3.050 TL"nin faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili trafından temyiz edilmiştir.
Dosyaya sunulan oto satım sözleşmesinin davacı alıcı ile davalı vekili sıfatıyla hareket eden dava dışı ... arasında düzenlendiği, davacının satım bedeli karşılığı olan 100 TL kapora ile 2.950 TL bedelli çeki de bu şahsa verdiği dosya kapsamı ile sabittir.
Davalı taraf baştan itibaren yanlar arasında böyle bir satım akdi bulunmadığını, adının sözleşmeye sonradan eklendiğini, aracın bilgisi dışında satıldığını ileri sürerek, temsil ilişkisi bulunmadığını savunmuştur.
Borçlar Kanununun 32.maddesindeki genel hükme göre; yetkili bir temsilci tarafından bir kimse adına yapılan sözleşmenin alacak ve borçları o kimsenin hukuk alanında doğup o şahsa geçse de, temsil yetkisi olmadan başka bir kişi adına yapılan sözleşme, adına sözleşme yapılan şahıs tarafından onaylanmadıkça bu kişi adına hak ve borç doğurmaz.
Somut olayda; dava dışı ..."nin yetkili temsilci sıfatıyla oto satım sözleşmesini yaptığına dair herhangi bir delil sunulmadığı gibi, davacı ... Cumhuriyet Başsavcılığına verdiği şikayet dilekçesinde ..."nin başkasına ait aracı hileli yoldan satarak kendisini dolandırdığını ileri sürmüştür.
Yukarıdaki açıklamalar doğrultusunda, yetkisiz temsilci tarafından yapılan oto satım sözleşmenin davalı yönünden bağlayıcı olmadığı gözetilerek yetkinin varlığı kanıtlanmadan davanın kabulü bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 08.02.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.