Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2013/7582 Esas 2013/10802 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Yörede, 3402 sayılı Kanunun Ek 4. maddesi gereğince yapılan kadastro çalışmalarında, 6.014,03 m2 yüzölçümündeki 611 ada 1 parsel sayılı taşınmaz tarla niteliği ile beyanlar hanesinde kullanıcı belirtilmeden davalı Hazine adına tesbit edilmiştir.
Davacı ... vekili, 1986 yılında yapılan çalışmada taşınmazın müvekkili murisi tarafından kullanıldığının belirlendiği, orman vasfı ile Hazine adına tesbiti yapılan 611 ada 1 ve sair parsel sayılı taşınmazların müvekkili tarafından kullanılan kısmın müvekkili adına tescili istemiyle dava açmış, mahkemece 611 ada ve sair parseller yönünden ayırma kararı verilmiştir.
Sair parseller olarak nitelenen taşınmazlar açısından, yeni esas numarası verilerek bu dosya üzerinden yargılamaya devam olunmuştur. Bu aşamada mahkemece davacıya sair parseller yönünden talebini somutlaştırması ve gider avansını yatırması için kesin süre verilmiş; gider avansını verilen kesin süreye rağmen tamamlamadığı gerekçesi ile davanın usûlden reddine karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından lehlerine vekâlet ücretine karar verilmediği gerekçesi ile temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, Ek 4 kadastrosuna itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde, 3402 sayılı Kanuna 5831 sayılı Kanun ile eklenen Ek 4. madde gereğince yapılıp 26/09/2012 - 30/10/2012 tarihlerinde ilân edilen kadastro çalışması bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre mahkemece davacının davasının reddi yolunda kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; davalı Hazine kendisini vekil ile temsil ettirdiği halde, Hazine yararına vekâlet ücreti takdiri gerekirken mahkemece vekâlet ücreti takdir edilmemesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükme 5. bent olarak “Davalı Hazine, yargılama sırasında kendisini vekille temsil ettirdiğinden 3402 sayılı Kanunun 31/3. maddesi gereğince takdir ve tayin olunan 200,00.- TL. vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı Hazineye verilmesine” ibaresi yazılmak suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi göndermesiyle ...U.Y.’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, Harçlar Kanunun değişik 13/j maddesi uyarınca harç alınmasına yer olmadığına 26/11/2013 günü oybirliği ile karar verildi.