3. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/4003 Karar No: 2020/524 Karar Tarihi: 22.01.2020
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2019/4003 Esas 2020/524 Karar Sayılı İlamı
3. Hukuk Dairesi 2019/4003 E. , 2020/524 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ADANA 5. SULH HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen asıl davada alacak- karşı davada alacak taleplerine ilişkin verilen hükme karşı süresi içinde davacı ve davalılar tarafından istinaf kanun yoluna müracaat edilmesi üzerine, bölge adliye mahkemesi tarafından davalılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf isteminin kabulü ile yeniden esas hakkında kurulan hükmün, süresi içinde taraflarca temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I 1- Davacı karşı davalı tarafın, asıl davaya ve karşı davaya yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra inkar tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz. Birleştirilen davalarda, temyiz sınırı her dava için ayrı ayrı belirlenir. İhtiyari dava arkadaşlığında, temyiz sınırı her dava arkadaşının davası için ayrı ayrı belirlenir. Karşılık davada, temyiz sınırı asıl dava ve karşı dava için ayrı ayrı belirlenir. Tespit davalarında, temyiz sınırı tespit davasının öncüsü olduğu eda davasının miktar ve değerine göre belirlenir. 6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı HMK"na eklenen geçici 1. madde uyarınca, aynı Kanunun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2019 tarihinden itibaren 58.800 TL"ye çıkartılmıştır. Asıl davada davacı karşı davalı talebinin 142.100TL olduğu, istinaf incelemesi sonucunda 136.158TL"ye hükmedildiği; karşı davada davalı karşı davacı talebinin 87.153TL olduğu, istinaf incelemesi sonucunda 27.153TL"ye hükmedildiği anlaşılmakla, davacı karşı davalı temyizi yönünden asıl dava ve karşı dava yönünden hüküm, karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. HMK"nun 366. maddesi atfıyla aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca, kesin olan kararlar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilir. 2- Davalı karşı davacı tarafın, asıl davaya ve karşı davaya yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, 7.025,50 TL bakiye temyiz harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine karar verilmiştir. SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı- karşı davalının temyiz isteminin reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalı- karşı davacının temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına, ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 22/01/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.