2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/25813 Esas 2014/26703 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/25813
Karar No: 2014/26703
Karar Tarihi: 25.12.2014

2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/25813 Esas 2014/26703 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyetine ilişkin bir ceza kararı incelenmiştir. Mahkeme, kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine dayanarak sanığın suç işlediği sonucuna varmıştır. Ancak mahkeme, sanık hakkında yanlış vasıflandırma yaptığı gerekçesiyle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c maddesi uyarınca kişisel hak yoksunluğunun sadece koşullu salıverme tarihine kadar uygulanabileceği konusunda hükümet etmemiştir. Bu nedenle, sanık müdafinin temyiz itirazları yerinde görülmüştür ve hüküm 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu'nun 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta hüküm fıkrasında düzeltme yapılarak, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün onanması kararı verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise 2863 sayılı Kanunun 74/1-2.cümle, TCK'nın 62, 53/1. ve 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c maddeleri yer almaktadır.
12. Ceza Dairesi         2013/25813 E.  ,  2014/26703 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
    Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 74/1-2.cümle, TCK"nın 62, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, mahkemenin yanlış vasıflandırma yaptığına, sanık hakkında 2863 sayılı Kanunun 74/2. Maddesin uygulanmasının gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca, sadece kendi alt soyu açısından koşullu salıverme süresine kadar uygulanabileceği, alt soy haricindeki kişiler yününden ise, yoksunluğun, hapis cezasının infazına kadar devam edeceğinin gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının (A) bendinin yedinci maddesinin, “5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca, aynı Kanunun 53/1-c maddesinde belirtilen kişisel hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri bakımından koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer bentlerde belirtilen hak yoksunluklarının ise mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına” şeklinde düzeltilmesi, suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.