MAHKEMESİ : ANTALYA 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/09/2011
NUMARASI : 2011/221-2011/364
DAVA :Davacı, manevi tazminat alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının davalı şirketin satış ve pazarlama bölümünde çalıştıktan sonra işten ayrıldığını, davacının tahsil edilen tüm parayı ve satılmak için alınan malları davalı şirkete iade etmiş olmasına karşılık şirketin davacı aleyhine satıp parasını aldığı malların bedelini iade etmediği isnadı ile şikâyette bulunduğunu ve hizmet nedeniyle emniyeti suiistimal suçundan kamu davası açıldığını, Antalya 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nde yargılandığını, şirketin suç delili uydurduğunu ve mahkemece davacının beraatına karar verildiğini, bu sebeple davacıya iftira atıldığının sabit olduğunu, ağır şekilde suçlamasının ve kamu davası açılarak savunma yapmak durumunda kaldığını, bu durumun davacıyı olumsuz etkilediğini, iş çevresinde hırsız ve zimmetine para geçiren biri olarak düşünülmesine yol açtığını, derin bir iz bıraktığını, iftira suçundan suç duyurusunda bulunulduğunu iddia ederek manevi tazminat alacağının davalı şirketten tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı şirket vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının şirkette satış ve pazarlama elamanı olarak çalıştığını, kendi zimmetine aldığı süt mamullerini firmalara satarak hem ücretini hem de primini aldığını, bir süre sonra işten ayrılmak istediğini, kendisine kendi zimmetine verilen 10.000 TL civarındaki malları getirmesinin istendiğini ancak bunların bilgi ve belgesini vermeden ve devir teslim yapmadan ayrılıp gittiğini, bunun üzerine davacının şirkete verdiği senet üzerinden icra takibi yapıldığını, ayrıca savcılığa şikâyette bulunulduğunu, davacının iddialarının doğru olmadığını ileri savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı yasal süresi içerisinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacı işçinin manevi tazminatı gerektirecek şekilde kişilik haklarının ihlal olunup olunmadığı noktasında toplanmaktadır.
Uyuşmazlığın normatif dayanağı karar tarihinde yürürlükte olan 818 sayılı Borçlar Kanununun 49. maddesidir. Sözü edilen hükme göre "Şahsiyet hakkı hukuka aykırı bir şekilde tecavüze uğrayan kişi, uğradığı manevi zarara karşılık manevi tazminat namıyla bir miktar para ödenmesini dava edebilecektir." (6098 sayı Türk Borçlar Kanunu 58.madde)
Somut olayda; davalı şirketin yasal şikâyet hakkını kullandığı, şikâyet üzerine yapılan soruşturma sonucunda Antalya Cumhuriyet Başsavcılığı’nın davalı şirketin şikâyetini ciddi bulduğu, davacı hakkında kamu davası açılıp hakkında Antalya 5. Asliye Ceza Mahkemesi nezdinde yargılama yapıldığı, neticeten davacı sanığın işlediği iddia olunan suçun, cezalandırılmasına yetecek derecede her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delillerle ispatlanamaması gerekçesi ile 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/2-e maddesi gereğince beraat kararı verildiğinin anlaşılması karşısında yasal şikâyet hakkının kullanılması karşısında davalı şirketin manevi tazminat gerektirecek bir eylemi olmadığından talebin reddi yerine kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.