Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şikayetçi olduğunu beyan eden ve vekilleri aracılığı ile davaya katılma talebinde bulunan müştekilerin, 12.12.2012 tarihli oturumda mahkemece davaya katılmalarına karar verildiği, sanığın ve katılan ...’ün kollukta yapılan uzlaşma teklifini kabul ettikleri, katılan ...’in uzlaşmayı kabul etmediği, sanığın zararı giderme imkanı bulunmasına rağmen, katılanların zararını gidermediği anlaşılmakla ve sanığın sorgusundan sonra katılan ve vekiline söz verilmekle, bu hususlarda bozma isteyen tebliğnamedeki (1), (2), (3) nolu görüşler ile keşif sırasında dinlenen sanığın eşinin çekinme hakkı hatırlatılmadan yeminli tanık olarak dinlenmesi, sair deliller karşısında esasa etkili görülmemiş, keşif tutanağında yemini yapılarak bilirkişi atanması ve bilirkişiye raporunu hazırlaması için 20 gün süre verilmesi ve kusur konusunda bilirkişi tarafından yapılan değerlendirmenin hakimi bağlayıcı bir yönünün bulunmaması karşısında, sonuca etkili olmadığından, bu hususlarda bozma isteyen (4) (5 ) (6) ve (7) nolu görüşler ile işçi emeklisi ve 1200-TL aylık alan sanık hakkında, TCK’nın 52/2. maddesi gereğince, gün biriminin parasal değerinin 20-TL olarak tayin edilmesinde bir isabetsizlik olmadığından; tebliğnamede bu hususda bozma isteyen (10) nolu görüşlere ve olay günü sanığın sevk ve idaresindeki otomobiliyle 14.2 metre genişliğindeki iki yönlü yolda, seyrine göre sol taraftaki otoparka dönmek istediği sırada karşı yönden gelen motosikletin önünü kapaması ...’ün basit tıbbi müdahale ile giderilebilir, katılan ...’in sol femur torakanter minörü içeren proksimal deafizer kırık tespit edilmesi karşısında ve verilen cezada bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamenin (8) ve (9) nolu görüşlerine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, kusura, hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine, katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen 7 ay 15 gün hapis cezası, TCK"nın 49/2. maddesi gereğince kısa süreli hapis cezası olduğundan, TCK"nın 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince adli para cezasına çevrilmesi yerine, TCK"nın 50/1-a maddesine göre çevrilip, hapis cezasından çevrilen gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi sırasında hapis cezasının kaç gün üzerinden çevrildiğinin belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6, 5237 sayılı TCK"nın 52/3 maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 3. paragrafındaki ""4.500-TL"" ibaresinin başına ""225 gün karşılığı"" ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.