MAHKEMESİ : GEBZE 3. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/11/2011
NUMARASI : 2011/709-2011/441
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılardan T.. Otomotiv Parçaları San. Tic. AŞ. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili M.. B.."ın davalı şirkette 05.11.2002 - 20.07.2007 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdi feshinin haksız olduğunu, müvekkilinin iş yerinde bakım şefi olarak çalıştığını, terfi etmeyi beklediği dönemde kişilik haklarına saldırı teşkil eden ağır itham ve iftiralarla işten çıkarıldığını, fesih nedeniyle işe iade davası açıldığını, davanın kabulüne karar verildiğini, davalılardan S.. E.."in müvekkilini rakip olarak görerek davacı aleyhine, işyerinde çalışan A.. A.. ile birlikte kalıp imalatı yaptıkları ve bunları da işyeri dışına çıkardıkları ve sattıklarını ve menfaat temin ettikleri yine bu faaliyetlerini sürdürmek içinde müvekkilinin ve eşinin ortak olduğu bir adi şirket kurduklarını ve bu şekilde iş yerini zarara uğrattıklarını haksız çıkar sağladıklarını, işyeri bilgilerini ve sırlarını bu yolla ifşa ederek kullandıklarını ifade ederek müvekkiline, eşi E.. B.. ve A.. A.."ya iftira attıklarını, davalı işveren tarafından müvekkiline gönderilen fesih ihbarnamesinde işverenin güvenini kötüye kullanmak, hırsızlık yapmak, işverenin meslek sırlarını ortaya atmak gibi doğruluk ve bağlılığa uymayan davranışlarda bulunması sebebiyle iş akdinin feshedildiğinin bildirildiğini, müvekkillerinden E.. B.."ın da bu ilişki ile ilişkilendirildiğini, müvekkili E.. B.."a ait adi bir işletmenin olduğunu, ancak bu işletmenin 12.05.2006 tarihinde kurulmuş olduğunu, bu güne kadar yok denecek kadar az sayıda, en fazla bir veya iki kez faaliyet gösterdiğini, faaliyet konusunun ise kesinlikle davalı işyerinin iştigal konusu ile ilgili olmadığını, davalıların iddialarının iftira olduğunu, işe iade davası ile sübuta erdiğini, müvekkillerinin kişilik haklarına ağır saldırı teşkil eden gerçek dışı iddia ve iftiralarla müvekkillerinin psikolojik travma yaşatan manevi acı ve ıstırap yaşatan davalıların müvekkillerine manevi tazminat ödemeye mahkum edilmesi gerektiğini iddia ederek M.. B.. için maddi ve manevi, E.. B.. için manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı şirket vekili cevap dilekçesinde özetle; davacı M.. B.. ile S.. G.. ve A.. A.. isimli şirket çalışanlarının ortak şirket kurduklarını, şirketle ilgisi olmayan işleri fabrikada teknisyenlere yaptırdıklarını, durumun tespit edilmesi üzerine davacının iş akdinin feshedildiğini, fesih sebeplerinin davacıya yazılı olarak bildirildiğini, diğer davacı E.. B.. ile ilgili olarak herhangi bir iddia ve ithamda bulunulmadığını, müvekkili şirket ile davacılar arasında feshin İş Kanunu hükümleri gereğince doğacak sonuçları dışında başka bir sonuca bağlanmasının düşünülemeyeceğini, bu sonucun da davacı M.. B.. ile ilgili olduğunu, maddi ve manevi tazminat talep şartları oluşmadığını maddi ve manevi tazminatı gerektiren herhangi bir neden olmadığını, olayda maddi vakalar tümüyle işçi-işveren arasında olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı S.. E.. vekili cevap dilekçesinde özetle; müvekkilinin hiç kimseye iftira atmadığını, davacı ve arkadaşı A.. A.. hakkında kendisine aktarılan bilgileri bir yazı ile yönetime bildirdiğini, bu yazı içeriğinde de iftira yada başka bir suç unsuru olmadığını, tamamen işyeri ve iş ile ilgili bir yazı olduğunu, içeriği işe iade davası safhasında doğrulandığını, davacının iş akdi doğruluk ve bağlılığa uymayan davranışlar nedeniyle feshedildiğini, davacıya yönelik bir hırsızlık suçlaması olmadığını, böyle bir durum olsa idi Cumhuriyet savcılığına intikal edeceğini, açılan davanın haksız olup usul ve yasaya aykırı haksız olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı yasal süresi içerisinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacı işçinin ve eşinin manevi tazminatı gerektirecek şekilde kişilik haklarının ihlal olunup olunmadığı noktasında toplanmaktadır.
Uyuşmazlığın normatif dayanağı karar tarihinde yürürlükte olan 818 sayılı Borçlar Kanununun 49. maddesidir. Sözü edilen hükme göre "Şahsiyet hakkı hukuka aykırı bir şekilde tecavüze uğrayan kişi, uğradığı manevi zarara karşılık manevi tazminat namıyla bir miktar para ödenmesini dava edebilecektir." (6098 sayı Türk Borçlar Kanunu 58.madde)
Somut olayda; davalı işveren, davacının iş akdini 4857 Sayılı İş Kanunu’nun 25. maddesinde düzenlenen haklı nedenle derhal fesih hakkını kullanarak feshettiğini bildirmiştir. Bu maddenin II. bendinin e alt bendinde “İşçinin işverenin güvenini kötüye kullanmak, hırsızlık yapmak, işverenin meslek sırlarını ortaya atmak gibi doğruluk ve bağlılığa uymayan davranışlarda bulunması” şeklinde ifadesini bulan fesih gerekçesi işçinin davranışından kaynaklanan fesih nedenlerinden birisi olup maddede sayılan davranışlar sınırlayıcı olarak belirlenmemiştir. Fakat kanunda sayılan bu hallerin; fesih gerekçesi olarak fesih bildiriminde yazılı olması ya da fesih bildirimine aynen yazılması işçinin ve eşinin kişilik haklarına saldırı mahiyetinde olmayacağı gözetilmeden manevi tazminata hükmedilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 03.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.