Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 50/1-a-4, 52/2-4, 50/6, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araç ile, gündüz vakti, meskun mahalde, 7 metre genişliğindeki tek yönlü ve sağa tehlikeli viraj levhası ve yaya geçidi çizgisi bulunan yolda, direksiyon hakimiyetini kaybederek, yolun sağ tarafından yol dışına çıktığı ve sağ taraftaki halk plajına ait demir korkulukları ve plaj içindeki ağacı kırarak, ayakta duran ölene çarptığı olayda; sanığın ve sanığın aracının içinde bulunan kız kardeşi ve kızının tüm aşamalardaki beyanlarında, olaydan önce bir patlama sesi duydukları yolunda iddiaları bulunmakta ise de; olay sonrası çekilen fotoğraflarda aracın sol ön ve arka tekerlerinin patlak olduğunun görüldüğü ve olay yeri inceleme raporunda da aracın sol ön ve sol arka tekerinin patlak olduğunun tespit edildiği, Ankara Adli Tıp Trafik İhtisas Dairesinin 03.01.2013 tarihli raporunda “…aracın lastiklerinin olaydan önce patladığına dair, yol kaplaması üzerinde herhangi bir iz, emare ve belirti bulunmadığı, yerleşim yeri koşullarına ve hız limitlerine göre seyretmeye özen göstermeyen sürücünün, sevk ve idare hatası göstererek, aracının direksiyon hakimiyetini kaybetmesi sonucu meydana gelen olayda asli kusurlu olduğu….” görüş ve kanaatine varıldığı, olayda sanığın meskun mahalde ve yaya geçidi bulunan yolda aşırı hızla seyretmesi sebebiyle asli kusurlu kabul edilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 50/6. maddesinin tedbirlerle sınırlı olduğu gözetilmeksizin, sanık hakkında TCK"nın 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince hükmedilen adli para cezasına ilişkin TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca ihtarat da yapılmasına rağmen TCK"nın 50/6. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 6.bendinin çıkartılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.