Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2010/233 Esas 2010/1533 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/233
Karar No: 2010/1533

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2010/233 Esas 2010/1533 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı kadın yararına ödenen 200 TL yoksulluk nafakasının, davalının işe girmesi nedeniyle kaldırılması veya 50 TL'ye indirilmesi talep edilmiştir. Mahkeme, davalının işe girmesi nedeniyle 200 TL yoksulluk nafakasının kaldırılmasına karar vermiştir. Ancak, davalının aylık düzenli net ücreti ile bölge şartlarına göre yoksulluktan kurtulmuş olduğu ve kimseye muhtaç olmaksızın hayatını devam ettirebileceğinden söz edilerek yoksulluk nafakasının tamamen kaldırılması doğru görülmemiştir. Mahkemece davalı kadın için ödenmekte olan yoksulluk nafakasının uygun bir miktarda indirilerek hükmedilmesi gerekirken, tamamen kaldırılmasına karar verilmiştir. Bu nedenle, karar bozularak davalı kadın için ödenmekte olan yoksulluk nafakasının uygun bir miktarda indirilerek hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme kararı, Türk Medeni Kanunu'nun 176/3. maddesi ve hakkaniyet ilkesine göre değerlendirilmiştir. Ayrıca, hakimler kurulu yerleşik kararlarına göre, asgari ücretle çalışmakta bulunulmasının insanca yaşayıp geçinme olanağı sağlamayacağı vurgulanmıştır.

3. Hukuk Dairesi 2010/233 E. , 2010/1533 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı, daha önce davalı kadın lehine hükmedilen 200-TL.yoksulluk nafakasının, boşanma kararından sonra davalının işe girmesi nedeniyle kaldırılması veya 50-TL.ye indirilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, davalının aylık düzenli geliri bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile 200-TL.yoksulluk nafakasının kaldırılmasına karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
TMK.nun 176/3.maddesinde yoksulluğun kalkması halinde yoksulluk nafakasının kaldırılacağı hükme bağlanmıştır.
Davalının Teknosa’da asgari ücretle çalışmaya başladığı, 1.12.2008-17.10.2009 arası çalışıp, 17.10.2009 tarihinde işten ayrıldığı, ilişiğinin kesildiği anlaşılmaktadır. Davalının asgari ücretle çalışıyor olması onu yoksulluktan kurtarmaz. Ayrıca HGK.yerleşik kararlarında “asgari ücretle çalışmakta bulunulmasının insanca yaşayıp geçinme olanağı sağlamayacağı” özelikle vurgulanmıştır.
Mahkemece, yukarıda açıklanan ilke ve esaslar gözetilerek, TMK.nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak, davalı kadın için ödenmekte olan yoksulluk nafakasının uygun bir miktarda indirilerek hükmedilmesi gerekirken, davalının aylık düzenli net ücreti ile bölge şartlarına göre yoksulluktan kurtulmuş olduğu ve kimseye muhtaç olmaksızın hayatını devam ettirebileceğinden söz edilerek yoksulluk nafakasının tamamen kaldırılmasına karar verilmiş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 8.2.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.