Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 53/6, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 50 maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği; dosya içeriğine göre kasıtlı suçtan sabıkalı olan sanığın idaresindeki kargo kamyonu ile gündüz vakti, meskun mahalde, siyasi parti konvoyu nedeni ile kalabalık olan tek yönlü yolda, yasal hız sınırlarının üzerinde seyir ederek, yolun sağında önünde seyretmekte olan bisiklet sürücüsü ölene arkadan çarptığı ve 3 metre sürükledikten sonra, 50 metre ileride durduğu olayda; sanığın dosyaya yansıyan ekonomik durumunun, hakkında tayin edilen hapis cezasının para cezasına çevrilmesi halinde, hükmedilecek olan adli para cezasını ödemeye imkan verecek düzeyde olduğu gözetilmeden, mahkemece sanık hakkında verilen 4 yıl 2 ay hürriyeti bağlayıcı cezanın, “Sanığın ekonomik durumunun, adli para cezasını ödemesine yetmeyeceği, sanığı ve ailesini sıkıntıya sokacağı, sanığın sabıkasının bulunması, yargılama sırasında pişmanlığının bulunduğuna yönelik beyanının ve mahkemece bu yönde bir tespitin bulunmaması, maktülün ölüm şekli gözetilerek takdiren sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanununu 50. maddesinin 4. fıkrasının uygulanmasına yer olmadığına” şeklindeki, gerekçesi isabetsiz olan yerel mahkeme kararının, sonucu itibariyle doğru olduğu kabul edildiğinden, tebliğnamede bu hususta bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA 25.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.