
Esas No: 2019/12270
Karar No: 2021/6576
Karar Tarihi: 05.10.2021
Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12270 Esas 2021/6576 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4, 52, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
Olay günü, gündüz vakti, meskun mahal içi yukarı doğru eğimli iki şeritli bölünmüş asfalt yolda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile sol şeritte seyri sırasında yolun solunda yer alan orta refüjdeki sık ağaçların arasından aniden kaplamaya giren yayaya otomobilinin sol ön köşe kısmı ile çarpması neticesinde yayanın hayatını kaybetmesi ile sonuçlanan olayda, kaza mahallinde hız sınırının 50 km/s olduğu, sanığın çarpma noktası ile durma noktası arasındaki mesafenin 23.1 metre olduğu, bu mesafeye göre teknik verilere bakıldığında sanığın hızının mahal hız sınırları içerisinde olduğu, sanık ile aynı istikamette sağ şeritte seyreden silindir sürücüsü tanık ..."ın kollukta sıcağı sıcağı alınan beyanında yayanın bir anda yola çıktığını, birinci adımını attığını, ikinci adımını atar atmaz çarpmanın gerçekleştiğini beyan ettiği, yine kaza mahallini gören bir dairede bulunan tanık ..."nın kollukta verdiği ifadesinde yayanın orta refüjden iki adım atıp yola indiği anda çarpmanın meydana geldiğini beyan ettiği, yayanın orta refüjde bulunan sık ve geniş ağaçların arasından yola indiği, çarpma noktasının orta refüje uzaklığı ve otomobilin sol ön yan kısmı ile ölene çarpılmış olması göz önünde bulundurulduğunda, ölenin sanığın görüş alanına girdiği anda kazanın meydana geldiği, bu nedenle hız sınırları içerisinde seyreden sanığın alabileceği etkin bir tedbirin bulunamayacağı hususları birlikte değerlendirildiğinde, her ne kadar dosya kapsamındaki kaza tespit tutanağında, soruşturma aşamasında alınan bilirkişi raporunda, kovuşturma aşamasında keşif sonrası alınan bilirkişi raporunda ve Adli Tıp Kurumu Ankara Trafik İhtisas Dairesinin raporunda sanığa hızlı seyrettiğinden bahisle tali kusur verilmiş ise de, dosya içeriğinde sanığın hızlı seyrettiğine ve atılı taksirle öldürme suçu bakımından kusurlu olduğuna dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşılmakla, katılan sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi;
Kabule göre de;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesi ile adli para cezasının bir gün karşılığı meblağın belirlenmesine dayanak olan yasa maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321.maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.