Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2013/750 Esas 2013/2304 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, ilk kesinti tarihini takip eden aybaşından itibaren tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, konusuz kalan dava hakkında karar vermeye yer olmadığına karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.


K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacının temyizine gelince;
Dava, davacının 01/06/1997-31/12/2002 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalılığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, Kurumun 2926 sayılı Yasa kapsamında sigortalılık süresini kabul etmesi nedeniyle konusuz kalan davada karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Dava açıldıktan sonra ortaya çıkan bir nedenle dava konusu edilen talep hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmesine gerek kalmıyorsa davanın konusuz kalması nedeniyle yargılamaya devam edilmesine gerek yoktur. Böyle bir durum söz konusu olduğunda Mahkemenin bir tespit hükmü niteliğinde olarak esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar vermesi gerekir.
Dava tamamen veya kısmen konusuz kalabilir. Davanın kısmen konusuz kalması halinde talebin diğer kısmı yönünden uyuşmazlık devam eder ve Mahkemece uyuşmazlığın devam ettiği talepler hakkında yargılamaya devam edilerek olumlu ya da olumsuz bir karar verilmesi gerekir. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 25/01/2006 tarih ve 2005/10-766 E, 2006/16 K. sayılı kararı da aynı yöndedir)
Somut olayda, davacı vekili 08/10/2012 tarihli duruşmada Kurumun taleplerinin tamamını karşılamadığını ve yargılamaya devam edilmesini istediklerini belirterek 12/06/2012 tarihli bilirkişi raporu doğrultusunda davacının 01/06/1997-31/12/2002 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitini istemiştir. Kurum ise davacıyı 01/06/2000-31/12/2001 (1 yıl 7 ay) tarihleri arasında ve 25/07/2012 tarihinden itibaren Tarım Bağ-Kur sigortalısı olarak tescil etmiştir. Davacının tüm taleplerinin karşılanmaması karşısında davanın tümden konusuz kaldığı söylenemez.


Davacı vekili 08/10/2012 tarihli duruşmada açıkça yargılamaya devam edilmesini istediği gibi davanın konusuz kalması nedeniyle hüküm kurulmasına yönelik açık bir isteği de bulunmamaktadır.
Davacının talebinin tümü Kurumca kabul edilmediğinden davanın konusuz kalması söz konusu olmadığından mahkemece davacının Kurumca kabul edilmeyen talebi yönünden yargılamaya devam edilerek olumlu ya da olumsuz bir karar vermesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile davanın tümden konusuz kaldığı gerekçesiyle yazılı biçimde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 13/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.