MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, ücret alacağı, fazla mesai, yıllık izin ücreti ile manevi tazminat alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, ihbar ve kıdem tazminatı, manevi tazminat ile yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti ve ödenmeyen ücret alacakları istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davalı işveren tarafından iş sözleşmesinin haklı olarak feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla, bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.

Somut olayda, davacı işçinin yurtiçi ve yurtdışı tır şoförü olarak görev yaptığı anlaşılmaktadır.
Dairemizin bozma ilamından önceki ilk mahkeme kararında, davacının yurtdışında bulunduğu süreler tespit edilmeden, hem yurtiçinde hem de yurtdışında aynı şekilde fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Mahkemenin anılan kararı, Dairemizin 14.10.2014 tarihli bozma ilamı ile “yurt dışında yapılan işin niteliği itibari ile tanıkların hizmetin ifası sırasında davacı ile beraber olmadıkları, bu sebeple, günlük ve haftalık çalıma saatini bilebilecek konumda bulunmadıkları sabittir. Hal böyle olunca, mahkemece, davacının yurtdışında çalıştığı sürelerin emniyet giriş-çıkış kayıtları ile belirlenerek, yurt dışında bulunduğu sürelere ilişkin fazla çalışma ücreti alacağı talebinin reddi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi de isabetsizdir.” gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmasına rağmen, bozma ilamı gereği yerine getirilmeden ve davacının yurtdışında çalıştığı süreler tespit edilmeden, ilk celse fazla çalışma ücreti alacağının tamamının reddine karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.