4. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/3891 Karar No: 2019/2242 Karar Tarihi: 11.04.2019
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/3891 Esas 2019/2242 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2018/3891 E. , 2019/2242 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ...... tarafından, davalı ... aleyhine 14/07/2009 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptali istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 02/06/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde; Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili; davalı muris......"nin muhtaçlığının kalkması üzerine yetim aylığının 02/03/2001 tarihinden itibaren kesildiğini ve 01/02/2001 ile 31/07/2006 tarihleri arasında yersiz yapılan 8.092,58TL ödemenin işlemiş faiziyle birlikte tahsili için ...... 1. İcra Müdürlüğünün 2009/6447 esas sayılı dosyası ile ilamsız icra takibi başlatıldığını, davalının icra takibine itiraz ettiğini belirterek haksız itirazın iptali ile inkar tazminatı isteminde bulunmuştur. Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece; davacı idarenin davalı ......"nin muhtaç olmadığına ilişkin kararı 15/08/2006 tarihini taşıdığı, geri ödenmesi talep edilen aylıkların 01/03/2001 - 31/07/2006 tarihleri arasındaki aylıklar olduğu, ...... 15. İdare Mahkemesi tarafından dosyanın işlemden kaldırılmasına karar verildiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. 27/04/2005 gün ve 25798 sayılı ...... Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 5335 sayılı sayılı Kanun"un 3. maddesi ile değişik 5434 sayılı Kanun"un "Muhtaçlık" başlıklı 108. maddesinin 1. fıkrasında "4857 sayılı İş Kanununun 39"uncu maddesi uyarınca 16 yaşından büyük işçiler için tespit edilen asgarî ücretin net tutarından daha az aylık geliri olup, kendisini ve Türk Medeni Kanunu hükümlerine göre bakmaya mecbur olduğu ailesi fertlerini geçindirmeye yetecek kadar malı da (para veya o mahiyetteki kıymetler dahil) olmayanlar bu Kanunun uygulanmasında muhtaç sayılırlar" şeklinde düzenlemenin yer aldığı, ilgili metinde yapılan degişikliğin 27/04/2005 tarihinde 25798 sayılı ...... Gazete ile yayımlanarak yayımı tarihinde yürürlüğe girdiği anlaşılmaktadır. Dosya kapsamından; belirtilen Kanun"da muhtaçlık konusunda yapılan değişikliğin 27/04/2005 tarinde yürürlüğe girdiği dikkate alınmadan, davacı kurum tarafından, muhtaçlığın tespitine ilişkin değişikliğin 2005 yılı öncesindeki maaş ödemelerinde dikkate alınarak yersiz ödeme çıkarıldığı, gelirin bağlandığı tarihte kanundaki şartların taşındığı, sonradan davacının gelirinin asgari ücretin üzerinde olduğu belirlenerek muhtaçlık kararının kaldırıldığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, yasanın yürürlüğe girdiği 27/04/2005 tarihli ile davalının yersiz aylık aldığının tespit edildiği 15/08/2006 tarihleri arasındaki aylıklarının göz önünde bulundurularak, alınacak bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile aksi yönde karar verilmesi doğru olmamış ve bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine 11/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.