MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 13/10/2004 tarihinden emekli olduğu 2013 yılına kadar çalıştığını ve fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma ücreti, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İşçinin fazla çalışma ve genel tatil alacaklarından indirim yapılması konusunda yasal bir düzenleme bulunmamaktadır. Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtayca son yıllarda indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Bu indirim, dosyadaki delillerin durumu ve niteliğine göre yapılması gerekli uygun bir indirimdir. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline, işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla çalışma ücreti miktarına göre takdir edilmelidir.
Somut olayda, davacı taraf davalı işyerinde fazla çalışma yaptığını iddia ederek fazla çalışma ve genel tatil ücreti talebinde bulunmuş, hükme esas bilirkişi raporunda, gerek davacı gerekse davalı tarafça sunulan nöbet çizelgeleri ile tanık beyanlarının değerlendirilmesi neticesinde belge olan dönemde belgelerin, belge olmayan dönemde tanık beyanlarının birlikte değerlendirilmesi doğrultusunda çalışma saatleri dikkate alınarak hesaplama yapıldığı görülmektedir. Mahkemece, hükme esas bilirkişi raporundaki miktardan uygun bir indirim yapılmadan fazla mesai ve genel tatil alacakları kabul edilmiştir. Ancak, her ne kadar Mahkemece belgeye (nöbet çizelgelerine) dayanılarak hesaplanan dönem için hesaplanan fazla çalışma ve genel tatil ücretlerinden indirim yapılmaması yerinde ise de, takdiri delil niteliğindeki tanık beyanlarına dayanılarak hesaplanan dönem için uygun bir indirim yapılmaması hatalı olmuştur. Davacının işyerinde yaptığı işin niteliğine, çalışma süresine ve hesaplanan fazla çalışma ve genel tatil ücreti miktarlarına göre tanık beyanları ile hesaplanan dönem için uygun bir oranda indirim yapılarak söz konusu alacaklar hüküm altına alınmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
3-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalarda bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, karara esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla çalışma ücreti işyeri kayıtları (nöbet çizelgeleri) ve tanık beyanlarına göre bir gün 09.00 - 24.00 saatleri arası 2 saat ara dinlenme ile çalışıp ertesi gün dinlendiği ve bu şekilde haftanın 4 gün çalıştığı değerlendirilerek, günlük 11 saati aşan 2 saat üzerinden haftalık 8 saat fazla çalışma kabulü ile hesaplanmış ise de kabul edilen çalışma düzenine göre bir hafta üç gün, diğer hafta ise dört gün çalışma yapılacağından, İş Kanunu 63. madde hükmü gereğince, haftalık normal çalışma süresi dolmamış olsa dahi günlük on bir saati aşan çalışmalar fazla çalışma sayılması nedeniyle davacı ilk bir hafta (4x2) sekiz saat, takip eden hafta ise (3x2) altı saat fazla çalışma yapmış sayılmalıdır. Mahkemece bu husus gözetilmeksizin sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07/02/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.