Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Sanığın TCK"nın 89/1, 89/2-b-e, 62, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyetine ilişkin kararın temyiz talebinin reddine ilişkin 25.03.2016 tarihli 2014/50 Esas 2015/722 Karar sayılı ek karar

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükmün temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanun"un 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL dahil) adli para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla; 24.06.2015 tarihinde taksirle yaralama suçundan sanık aleyhine doğrudan hükmedilen 3000TL"den ibaret mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz isteminin reddine ilişkin Büyükçekmece 15.Asliye Ceza Mahkemesinin 25.03.2016 tarihli ek kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, verilen ret kararının isteme uygun olarak ONANMASINA, 05.10.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.