Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/4540 Esas 2015/8652 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, ücret alacağı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 01.07.2006 – 01.09.2010 tarihleri arasında davalıya ait iş yerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili kanuni süresi içerisinde temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının hizmet süresi hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı davalı işveren iş yerinde 01.07.2006 – 01.09.2010 tarihleri arasında çalıştığını ileri sürerken, davalı davacının bir yıldır çalışması bulunduğunu savunmuştur.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının çalışma süresinin tespitinde davacı tanık anlatımları dikkate alınmıştır. Ancak davacı tanık anlatımları tek başına davacının 01.07.2006 - 01.09.2010 tarihleri arasında davalıya ait iş yerinde çalıştığını kabule yeterli değildir. Bu durumda davalı tanık anlatımları dikkate alınarak davacının çalışma süresinin belirlenmesi ve buna göre işçilik alacaklarının hesaplanması dosya içeriğine daha uygun olacaktır. Bu yön gözetilmeden sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.