Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12760 Esas 2021/6552 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri gereği mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın eksik araştırma sonucu hüküm kurulduğuna ve kusur durumuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık idaresindeki kamyonetle, meskun mahal dışı, gündüz vakti, iki yönlü, stabilize Devlet yolunda seyrederken, olay mahalline geldiğinde, gidiş yönüne göre sağ tarafta, aracının çalışma alanı olan yol kenarındaki gevşek malzemeye kapılarak, direksiyon hakimiyetini kaybetmesi ve spin atması sonucunda şarampole yuvarlanmasıyla, sanığın yol yapım çalışmasına karşın hızını azaltmayarak tam kusuruyla üç kişinin ölümüne sebebiyet verdiği olayda;
1-)Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nın 50/4. maddesi atfıyla 50/1-a maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 223/6. maddesine aykırı davranılması,
2-)Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
3-)Sanığa verilen taksitli adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline karar verileceğinin ve ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratı yerine adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline ihtaratına yer verilerek TCK"nın 52/4. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4.maddesinin ilk paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önüne alınarak sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4 maddesi yollamasıyla 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 1520 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 30400 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin ve hükmün 4. maddesinin son paragrafının hükümden çıkarılarak yerine ""Sanığa verilen taksitli adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline karar verileceğinin ve ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratına"" ibaresinin eklenmesi ile sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.