Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/23685 Esas 2020/4206 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/23685
Karar No: 2020/4206
Karar Tarihi: 11.02.2020

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/23685 Esas 2020/4206 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi         2019/23685 E.  ,  2020/4206 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet


    KARAR

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre ve sanık ..."un müşteki ..."ın üzerine yürüyerek direndiğinin iddianamede anlatılması karşısında tebliğnamedeki bu hususta bozma isteyen düşünceye iştirak edilmeyerek yapılan incelemede,
    A- Sanık ..."a yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
    Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak,
    Temel ceza üzerinden TCK’nın 265/3. maddesi uyarınca artırım, aynı Kanunun 43. ve 62/1. maddesi uyarınca artırım ve indirim yapılırken hesap hatası neticesinde, sonuç cezanın 5.000 TL yerine 5.240 TL olarak fazla belirlenmesi,
    Kanuna Kanuna aykırı ve sanık ...’un temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görülmüş ise de, bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, uygulamaya göre “sonuç cezasının 5000 TL“ olarak belirlenmek suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
    B- Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin temyizine gelince, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak,
    1- Sanıkların iddianame anlatımı ve mahkeme kabulüne göre sadece müşteki ...’ı yaralamak suretiyle direndiklerinin anlaşılması karşısında, TCK’nın 43. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
    2- Sanıklara ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede gösterilmeyen TCK"nın 265/1. maddesinin uygulanması suretiyle CMK"nın 226/2. maddesine aykırı davranılması,
    3- Temel ceza üzerinden TCK’nın 265/3. maddesi uyarınca artırım, aynı Kanunun 43. ve 62/1. maddesi uyarınca artırım ve indirim yapılırken hesap hatası neticesinde, sonuç cezanın 5.000 TL yerine 5.240 TL olarak fazla belirlenmesi,
    Kanuna aykırı, sanıklar ... ve ..."un temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.