Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/8385 Esas 2019/1341 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanığın, şirket işleri ile fiilen şirket ortağı ..."ın ilgilendiğini, kendisinin kağıt üzerinde ortak olduğunu savunması; Vergi Denetim Kurulu Başkanlığı"nın 04/04/2012 tarihli ve 2012-A-1460/5 sayılı vergi suçu raporu ve eklerinde, şirketin 2008 yılı hesap döneminde Ba-Bs bildiriminde bulunmadığının ancak bir mükellefin sanığın yetkilisi olduğu şirketten Mart/2008 döneminde 1 adet belge karşılığı 11.050 TL tutarında fatura aldığının tespit edilmesi; söz konusu şirket hakkında 2006 ve 2007 takvim yıllarına ilişkin olarak da benzer şekilde sahte fatura düzenlemekten vergi suçu raporu düzenlendiğinin ve UYAP ortamında yapılan araştırmada sanık hakkında 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından İstanbul Anadolu 13. Asliye Ceza Mahkemesine açılan 2018/415 esas sayılı davanın derdest olduğunun anlaşılması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti için;
Suça konu fatura aslının bu faturayı kullanan mükelleften veya bu mükellefin ve sanığın bağlı bulunduğu vergi dairesinden sorulmak suretiyle getirtilmesi, faturanın sanığa gösterilerek yazı ve imzanın kendisine ait olup olmadığının sorulması, kendisine ait olmadığını söylemesi halinde;
a) Sanığın savunmasında geçen ve şirketin diğer ortağı olan ... isimli kişinin CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakkı hatırlatılarak, tanık sıfatıyla dinlenmesi; sanığı tanıyıp tanımadığının ve kendisine fatura gösterilerek faturadaki yazı ve imzanın kendisine ait olup olmadığının sorulması,
b) ..."ın da faturadaki yazı ve imzanın kendisine ait olmadığını söylemesi halinde; yazı ve imza örnekleri temin edilerek, faturadaki yazı ve imzanın sanık ile tanığa ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
c) Faturayı kullanan şirket yetkilisinin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakkı hatırlatılarak, tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendisinden, sözü edilen faturayı hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldığının, sanığı tanıyıp tanımadığının ve faturanın alınması konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
2- Sanık hakkında 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından açılan İstanbul Anadolu 13. Asliye Ceza Mahkemesinde 2018/415 esas sayılı dava dosyasının getirtilerek incelenmesi, gerekli belgelerin onaylı örneklerinin alınması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3- Kabule göre de;
a) 5237 sayılı TCK"nin 62. maddesi uyarınca takdiri indirim neticesinde sonuç hapis cezasının “2 yıl 6 ay’’ yerine, “2 yıl 8 ay’’ olarak hesaplanması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
b) 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12/02/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.