Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/33556 Esas 2015/8624 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/33556
Karar No: 2015/8624
Karar Tarihi: 03.03.2015

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/33556 Esas 2015/8624 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2013/33556 E.  ,  2015/8624 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

    DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
    Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı, haklı sebep olmadan iş sözleşmesinin feshedildiğini, ödenmeyen kıdem tazminatı, bir takım işçilik alacaklarını davalıdan tahsilini istemiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı, davanın reddini istemiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, davalının davacının iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini ispatlayamadığı belirtilerek toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Taraflar arasında, davalı işyerinde hafta tatili yapılıp yapılmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Somut olayda, davacının davalı işyerinde banko görevlisi olarak çalıştığı ve davalı işveren tarafından haklı bir sebep olmadan iş sözleşmesinin feshedildiği anlaşılmıştır. Davacı davalı işyerinde haftanın yedi gününde çalıştığını beyan etmiştir. Mahkemece karara esas alınan bilirkişi raporunda; tanık beyanları ile işin niteliği gözetilek, davalı işyerinde haftanın yedi günü çalışıldığı dolayısıyla da, davacının hafta tatili alacağına hak kazandığı kabul edilmiştir. İncelenen tanık beyanlarına göre hafta tatili konusunda beyanlar arasında çelişkiler olduğu davacı tanıkları ile davalı tanıklarının beyanlarının uyumlu olmadığı anlaşılmıştır. Mahkemenin öncelikle bu çelişkileri gidermesi, davacının haftanın herhangi
    bir gününde, hafta tatili kullanıp kullanmadığının tespit edilmesi gerekmektedir. Bu noktada, davacının çalıştığı beş yıl boyunca sürekli olarak haftanın yedi günü çalışıp çalışmadığı değerlendirilmeli ve sonucuna göre karar verilmelidir.
    3-Taraflar arasında, diğer bir uyuşmazlık konusu ise; işçilik alacaklarının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı konusudur.
    4857 sayılı İş Kanunu 32/8 maddesine göre dava konusu fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacakları beş yıllık zamanaşımı süresine tabidir. Davacı tarafça yapılan ıslaha karşı davalı zamanaşımı definde bulunmuştur. Bu zamanaşımı defi konusunda bilirkişiden ek rapor alınmalı ve sonucuna göre karar verilmesi gerekir.
    Sonuç:
    Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 03.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.










    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.