MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili kooperatifin davalı borçlu aleyhine aidat alacağı, gecikme zammı ve işlemiş faiz alacağının tahsili amacıyla icra takibi başlattıklarını, davalının haksız olarak borca itiraz ettiğini takibin durduğunu ileri sürerek, itirazın iptaline, takibin devamına ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemenin 20.06.2012 tarih ve 2010/523 E., 2012/281 K. sayılı ilamı ile davanın kabulüne, dair kararı davalı vekilinin temyiz etmesi üzerine Dairemizin 18.03.2013 tarih ve 2013/1176 E., 2013/1650 K. sayılı ilamı ile bozulmuştur. Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada davalının 8.150,00 TL asıl alacak 11.623,24 TL gecikme faizi ve 89,22 TL işlemiş faiz ile toplam 19.862,42 TL borcu bulunduğu, davanın kısmen kabulü ile takibin bu miktarlar üzerinden ve takip tarihinden itibaren asıl alacağa yıllık %18 oranında faiz uygulanmak suretiyle devamına, %40 inkar tazminatı olan 7.944,96 TL"nin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Dava; aidat, gecikme zammı ve işlemiş faiz alacağının tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir. Takip konusu edilen aidat borçları Ocak 2001– Kasım 2009 dönemine aittir. Davalı üye 2002 Genel Kurul kararına istinaden 2.466 TL rant farkından dolayı borçlandırılmış, daha sonra son hesap kaleminde bu para davalı üyenin aidat borçlarına mahsup edilmiştir. Rant farkı bedelinin borç yazıldığı tarihle mahsup yapıldığı tarih arasında faiz hesaplaması yapılmaması gerekirken bu paranın mahsup edilene kadar davalı üyenin üzerinde borç olarak kalması ve davalı aleyhine faiz hesaplanması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.