5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/19805 Esas 2021/13979 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19805
Karar No: 2021/13979
Karar Tarihi: 28.06.2021

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/19805 Esas 2021/13979 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıklardan birinin beraat ettiği, diğer sanık için ise mahkumiyet hükmü verildiği belirtiliyor. Ancak, kararın temyiz edilmesi sonucunda mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz taleplerinin yerinde görülmediği vurgulanıyor. Bununla birlikte, 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesine yapılan bir ek düzenleme sonucu sanıkların cezalarının indirilebileceği belirtiliyor. Ayrıca, kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının sonucuna yönelik araştırmanın yapılması ve hükmün yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin altı çiziliyor. Kararda ayrıca, uygulanan takdiri indirimin maddesinin gösterilmediği, müsaderesine karar verilmesinin yanlış maddelere dayandırıldığı belirtilerek, hükmün bozulması gerektiği ifade ediliyor. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise şunlardır: 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesi, TCK'nin 54/4. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 61. ve 63. maddeleri, ve 5237 sayılı TCK'nin 7. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2019/19805 E. , 2021/13979 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Beraat, Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
I-Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"nın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Yasa’nın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa"nın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa’nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2-Hükümde uygulanan takdiri indirim maddesinin ilgili fıkrasının gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3- Dava konusu gümrük kaçağı eşyanın 5607 sayılı Kanun’un 13/1. maddesi delaleti ile TCK’nin 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken TCK’nin 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 28/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.