Esas No: 2021/12112
Karar No: 2022/5694
Karar Tarihi: 06.10.2022
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/12112 Esas 2022/5694 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, Konya 7. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen terör örgütü propagandası yapmak suçuna ilişkin hüküme yapılan istinaf başvurusunu esastan reddetti. Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından, işin esasına geçildi ve yapılan incelemede suç tarihi hatalı gösterilmiş olsa da mahallinde düzeltilebileceği belirtildi. Yargılama sürecindeki usuli işlemler kanuna uygun olarak yapılmış, deliller hukuka uygun olarak elde edilmiş, iddia ve savunmalar eksiksiz bir şekilde sergilenmiş, vicdani kanı çelişmeyen verilere dayandırılmıştır. Bu nedenle, temyiz davası esastan reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Kanunlar olarak, suçun 3713 sayılı TMK'nın 7/2. maddesinin 1. cümlesi, 7/2. maddesinin 2. cümlesi, 5237 sayılı TCK'nın 43/1, 62/1 ve 53/1-2-3 maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet kararı, 24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılmasına olanak tanımaktadır.
"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Konya 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.02.2018 tarihli ve 2017/304 - 2018/39 sayılı kararı
Suç : Terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm : 3713 sayılı TMK'nın 7/2. maddesinin 1. cümlesi, 7/2. maddesinin 2. cümlesi, 5237 sayılı TCK'nın 43/1, 62/1 ve 53/1-2-3 maddeleri uygulanarak verilen mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge adliye mahkemesince terör örgütü propagandası yapma suçuna ilişkin kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Suç tarihi 16.11.2014 olduğu halde gerekçeli karar başlığında 08.03.2014, 18.07.2014, 29.07.2014, 03.08.2014, 17.08.2014, 10.09.2014, 29.09.2014, 16.11.2014, 25.11.2014 olarak gösterilmiş ise de; mahallinde düzeltilmesi mümkün görüldüğünden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ... müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Konya 7. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
