Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü gündüz saat 16:20 sularında açık havada, meskun mahalde, tek yönlü, 7 metre genişliğindeki yüzeyi kuru, asfalt kaplama, eğimsiz düz yolda idaresindeki çekici ve buna bağlı yarı römorkla seyir halinde bulunan sanığın, ışık kontrollü dörtlü kavşakta, seyir istikametine göre sağ taraftan sevk ve idaresindeki otomobille, yeşil ışığın yanmasını müteakiben kavşağa giren, mağdur ..."ın aracına çarpması, bu aracı önüne katarak, otomobille eş zamanlı olarak sevk ve idaresindeki kamyonetle kavşağa giren sürücü ..."nın aracına, kamyonetin de sürüklenerek sağında yer alan sürücü ..."in sevk ve idaresindeki otomobile çarpması şeklinde gelişen, biri nitelikli şekilde olmak üzere iki kişinin yaralanmasıyla sonuçlanan olayda, sanığın kırmızı ışık ihlali yaparak kavşağa girdiğinin sürücüler ..., ... ve ... ile mağdur ..."ın beyanları, kaza sonrası kolluk görevlilerince düzenlenen kaza tespit tutanağıyla sabit olduğu, kabulün de bu yönde olmasına karşın, eylemi bilinçli taksirle gerçekleştiren sanık hakkında tayin edilen temel cezada TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından; sürücü belgesinin onaylı örneği getirtilmeden TCK"nın 53/6. maddesi uyarınca geri alınmasına karar verilmesi, Ulusal Yargı Ağı sisteminden temin edilen ve dosya içine konulan, sanığa ait sürücü belgesinin, suç tarihi itibariyle ve halen geçerli olduğunun anlaşılması sebebiyle bu hususlar bozma konusu yapılmamış; gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura ve eksik incelemeye ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın gözaltında geçirdiği sürenin 5237 sayılı TCK’nın 63. maddesi uyarınca cezasından mahsubuna karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi
mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasına “sanığın gözaltında geçirdiği sürenin 5237 sayılı TCK’nın 63. maddesi uyarınca cezasından mahsubuna” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştirilen hususlar dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.