Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/16595 Esas 2021/5535 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/16595
Karar No: 2021/5535
Karar Tarihi: 26.04.2021

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/16595 Esas 2021/5535 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiş. Sanığın suç tarihinde uygulanması gereken yasa hükümleri gözetilmeden hüküm tesisi yapılmış. Sonrasında çıkan yeni yasa ile sanık lehine düzenlemeler yapılmış ve pişmanlık hükümleri değiştirilmiş. Bu nedenlerle yerel mahkeme yeniden değerlendirme yapmalı ve yasal koşulların oluşup oluşmadığına göre karar vermeli. Ayrıca, sanığın cezalandırılmasında kullanılan TCK'nın 53. maddesi yeniden değerlendirilmeli. Karar bozulmuştu.
Kanun maddeleri:
- 6545 sayılı Yasanın 89. maddesi
- 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle
- 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesi
- 5607 sayılı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası
- 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi
- 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen \"Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.\" şeklindeki düzenleme
- 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra
- 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi
- 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi
- 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2.

7. Ceza Dairesi 2018/16595 E. , 2021/5535 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3. 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, sanık hakkında anılan maddenin l. fıkrasının (c) bendinde yazılı kendi altsoyu dışındaki kişiler üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerini kullanmaktan hapis cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... İdaresi vekili ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/04/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.