Terör örgütü propagandası yapmak - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/5994 Esas 2021/3992 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5994
Karar No: 2021/3992
Karar Tarihi: 16.06.2021

Terör örgütü propagandası yapmak - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/5994 Esas 2021/3992 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Malatya 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık terör örgütü propagandası yapmak suçundan mahkum edildi. Yargılama sürecinde usuli işlemlerin kanuna uygun yapıldığı ve hükme esas alınan delillerin hukuka uygun elde edildiği belirlendi. Sanığın temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmedi ve hüküm onandı. 3713 sayılı Kanunun 7/2, TCK’nın 62/1, 51/1-3-8, 53/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verildi. Suçun işlendiği yerin bir üniversite kampüsü olması nedeniyle cezada artırım yapıldı. Ancak hüküm metninde bu artırım nedeniyle uygulanan kanun maddesi olan 3713 sayılı Kanunun 7/4. maddesi gösterilmedi.

16. Ceza Dairesi 2019/5994 E. , 2021/3992 K.

"İçtihat Metni"

İlk Derece Mahkemesi : Malatya 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 7/2, TCK’nın 62/1, 51/1-3-8, 53/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 3713 sayılı Kanunun 7/2. maddesi uyarınca terör örgütü propagandası yapma eylemi nedeniyle kurulan hükümde, silahlı terör örgütünün propagandasını yapma suçunun bir öğretim kurumu olan üniversite kampüsünde işlenmesi nedeniyle cezada artırım yapılırken uygulanan kanun maddesi olan 3713 sayılı Kanunun 7/4. maddesinin gösterilmemesi, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilerek yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanığın temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 16.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.