MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Her ne kadar sanığın temyiz tarihinde 18 yaşından büyük olduğu ve UYAP"tan alınan nüfus kayıt örneğine göre de annesinin temyiz tarihi itibariyle vasilik görevinin olmadığı anlaşılmakta ise de; sanığın yokluğunda verilen kararın sanığın son bildirdiği adrese MERNİS şerhi olmadan tebliğ edilmesi gerektiği halde, MERNİS şerhi verilerek Tebligat Kanunu’nun 21. maddesine göre 12/05/2016 tarihinde yapılan tebligatın usulsüz olarak tebliğ edildiği ve Söke Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 02/08/2017 tarih ve 2016/431 Esas – 2017/730 Karar sayılı kararı ile sanığın kısıtlanması sonucu sanığın annesi olan Ayşe İvrendi’ye vasilik görevi verildiği gözetilerek; sanık vasisinin öğrenme üzerine yaptığı temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 29/11/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.