Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/1906 Esas 2019/5148 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki banka teminat mektubunun iadesi ve depo edilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
K A R
Davacı vekili, müvekkili şirketin davalıya 01.01.2014 – 31.12.2015 tarihleri arasında özel güvenlik hizmeti verdiğini, ihalenin davacı şirkette kaldığı kesinleştikten sonra da ... Bankası ... Şubesinden alınan 26.12.2013 tarihli 147.051,00 TL bedelli teminat mektubunu, işin sonunda davalı kuruma ve SGK’ya borcunun olmaması şartı ile iade edilmek üzere davalı kuruma verdiği, sözleşme sona erdikten sonra 25.01.2016 tarihinde noterden ihtarname çektiğini buna rağmen teminat mektubunu iade edilmediğini ileri sürerek teminat mektubunun iade edilmesini talep ve dava etmiştir.
 Davalı vekili, yetki ilk itirazında bulunmuş, davanın reddini istemiştir.
 İlk derece mahkemesice tarafların aralarında belirlediği yetkili mahkemenin Ankara mahkemesi olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiş, davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesi"ince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
HMK"nın 353/1- a/3. maddesinde; "Mahkemenin görevli ve yetkili olmasına rağmen görevsizlik veya yetkisizlik kararı vermiş olması veya mahkemenin görevli ya da yetkili olmamasına rağmen davaya bakmış bulunması halinde bölge adliye mahkemesinin esası incelemeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine ya da görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar vereceği", 362/1-c maddede ise; "Yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin kararların temyiz edilemeyeceği" düzenlenmiştir.
Anılan yasal düzenlemeler birlikte değerlendirildiğinde, Bölge Adliye Mahkemesine kendi yargı çevresinde bulunan mahkemeler arasındaki görev ve yetkiye ilişkin uyuşmazlıklarını kesin olarak giderme yetkisi tanındığı, bu uyuşmazlıkların en geç Bölge Adliye Mahkemesi kararıyla çözümlenmesi sisteminin benimsendiği anlaşılmaktadır. Bu itibarla, ilk derece mahkemesinin görev ve yetkiye ilişkin kararını istinaf başvurusu üzerine inceleyen Bölge Adliye Mahkemesi kararı kesin nitelikte olup bu karara karşı temyiz yoluna
başvurulmasının mümkün olmadığı anlaşılmakla davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, 05.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.