MAHKEMESİ : Ankara 23. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/12/2013
NUMARASI : 2011/14-2013/642

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalı tarafa ait araç sürücüsünün yaya olan davacı küçük H.. A.."e çarpması sonucu yaralanmasına neden olduğunu belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 100,00 TL maddi tazminat ile 20.000,00 TL manevi tazminatın olayın olduğu 21.08.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini (sigorta şirketlerinden manevi tazminat talepleri olmadığını belirterek) talep etmiştir.
Davalılar C.. D.. ve A.. D.. vekili ile davalı ...Sigorta A.Ş. Vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; maddi tazminat talepleri yönünden davanın reddine, manevi tazminat talepleri yönünden davanın kısmen kabulü ile 4.000,00 TL nin 21.08.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalılar C.. D.. ve A.. D.."dan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava trafik kazasından kaynaklanan bedensel zararın tazmini istemine ilişkindir.
Davacı vekili, 21.08.2009 tarihinde meydana gelen kazada küçük H.. A.."ün işitme kaybı yaşadığını, kaza tarihinden önce herhangi bir maluliyetinin olmadığını belirtmiştir.
Kaza sonrası; davacı, Özel Nur Tıp Merkezi"ne sevk edilmiş, burada epikriz raporuna göre kanama kontrolü yapıldığı, mevcut hali ile hayati tehlikesinin olduğu belirtilmiştir. Davacı 22.08.2009 tarihinde Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi"ne sevk edilmiş, 24.08.2009 tarihinde taburcu edilmiştir. Epikriz raporuna göre; kafa travması mevcut olduğu, yapılan tetkikler sonrası genel durumunun iyi olduğu, 15 gün sonra kontrol önerilerek taburcu edilmiş ve 17.11.2009 ve 03.12.2009 tarihli raporlardan odyolojik muayene sonucu işitme kaybı olduğu belirtilmiştir.
Özel İlgi Hastanesinin 18.12.2009 tarihli raporunda işitme azlığının bulunduğu belirtilmiştir.
Hacettepe Üniversitesinden alınan 24.04.2012 tarihli raporda ise; ileri derecede işitme kaybı tespit edildiği, bu kaybın kaza ile ilgili olup olmadığının kaza tarihinden önce odyolojik öyküsünden anlaşılabileceği belirtilmiştir.
Mahkemece; Adli Tıp Kurumu"ndan maluliyete ilişkin rapor alınmıştır. Adli Tıp Kurumu"nun 26.11.2012 tarihli raporuna göre davacı H.. A.."ün mevcut işitme azlığı ile dava konusu olay arasında tıbben illiyet bağı kurulamadığı belirtilmiştir. Davacı vekili; bu rapora itiraz etmiştir.
Mahkemece; davacı H.. A.."ün işitme kaybı hakkında tüm hastane kayıtları ile birlikte davacının odyolojik geçmişi ile birlikte değerlendirilerek, kaza ile maluliyeti arasında illiyet bağının olup olmadığı konusunda davacının itirazları doğrultusunda Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu"ndan rapor alınarak, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı hüküm verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 01.10.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.