MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi


Taraflar arasındaki kadastro tesbitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalılar tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

3402 sayılı Kadastro Kanunun geçici 8. maddesi uyarınca yapılan kadastro sırasında...Köyü 110 ada 9 parsel sayılı 1316.71 m² yüzölçümündeki taşınmaz, belgesizden kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle davalılar adlarına tesbit edilmiştir.
Davacı Hazine, çekişmeli taşınmazın orman sınırları dışına çıkarıldığı tarih olan 23.11.1991 ile tesbit tarihi arasında 20 yıllık kazandırıcı zamanaşımı süresi dolmadığı iddiasıyla dava açmıştır.
Mahkemece, davanın kabulüne, dava konusu parselin kadastro tesbitinin iptali ile davacı adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm bir kısım davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1957 tarihinde 766 sayılı Kanun uyarınca yapılan kadastro çalışmalarında dava konusu taşınmaz orman olduğu gerekçesi ile tesbit harici bırakılmış, tespit tarihinden önce 22.05.1991 tarihinde yapılan orman kadastrosu ve 3302 sayılı Kanunun 2/B madde uygulama çalışmalarında da; çekişmeli taşınmaz orman sınırları dışında bırakılmıştır.
Ayrıca, çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde; 2859 sayılı Kanun ve 590 sayılı KHK gereği yapılan yenileme çalışmaları 21.2.2005 tarihinde kesinleşmiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, çekişmeli taşınmazın öncesinin orman sayılan yerlerden olduğu ve tahdit dışında bırakıldığı tarihe kadar bu hukukî konumunu devam ettirdiği, tahdit dışında bırakıldığı tarihten kadastro tesbit tarihine kadar kazandırıcı 20 yıllık sürenin dolmadığı belirlenerek hüküm kurulduğuna göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A madde gereğince temyiz eden davalılardan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 21/11/2013 gününde oy birliği ile karar verildi.