MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

....Köyü, 120 ada 27 parsel sayılı 38183.22m2 yüzölçümündeki taşınmaz, tarla niteliğinde davalı adına tapuda kayıtlıdır.
Orman Yönetimi, taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğunu ileri sürerek tapunun iptaliyle orman niteliğiyle Hazine adına tescili, davalının taşınmaza elatmasının önlenmesi istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece davanın kabulüne, davalı adına olan tapunun iptaliyle taşınmazın orman niteliğinde Hazine adına tapuya tesciline, davalının bu yere elatmalarının önlenmesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1997 yılında orman kadastrosu ve 2/B uygulamaları yapılmış; sonuçları 29/05/2002 tarihinde ilân edilerek kesinleşmiştir.
1) Çekişmeli taşınmazın tamamının kesinleşen orman kadastro sınırları içinde kaldığı anlaşılarak tapusunun iptali ile orman niteliğiyle Hazine adına tapuya tescili yolundaki hüküm yerinde olduğundan davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2) Ancak; davalının bu yere elatmanın önlenmesine karar verilmesi doğru değildir.
Şöyle ki; Türk Medenî Kanunun 683. maddesi uyarınca, mülkiyet hakkı bulunan malik, hukuk düzeninin sınırları içinde o şey üzerinde yararlanma, kullanma ve tasarrufta bulunma yetkisine sahiptir. Yine, aynı hüküm uyarınca, haksız bir elatma varsa, anılan hüküm, malike, her türlü haksız elatmanın önlenmesini isteme yetkisi de tanımıştır. Somut olayda; davanın açıldığı tarihte, dava konusu taşınmaz, davalı adına tapuda kayıtlıdır. Davalı, dava tarihinden önce taşınmaz üzerinde tapu kaydına dayanarak tasarruf ettiğinden, davalının dava konusu taşınmaza haksız bir elatmasından söz edilemez. Bu itibarla; Orman Yönetiminin, elatmanın önlenmesine ilişkin talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, kabulü yolunda hüküm kurulması usûl ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ:1) Yukarıda birinci bentde açıklanan yöne ilişkin davalının temyiz itirazlarının REDDİNE,
2- İkinci bentde açıklanan nedenlerle davalının elatmanın önlenmesine yönelik temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 21/11/2013 günü oy birliği ile karar verildi.