Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/25004 Esas 2015/8512 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, yemek alacağı ile yol harcırahı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait Malatya Bölge Müdürlüğü Gölbaşı istasyonunda 16.04.1988-31.12.2009 tarihleri arası çalıştıktan sonra emekliye ayrıldığını, davacının 01.01.2002-31.12.2009 tarihleri arasında 24:00-08:00 saatleri arası boru hattı kontrolüne baktığını, bu süre için yol harcırahı ve yemek ücretlerinin ödenmediğini, davalı kurumun yol harcırahı olarak tam harcırahının 1/3"ü oranında harcırah ödendiğini beyanla yol ve yemek alacaklarını tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı kurum vekili, cevabında davacının harcırah talep edebilmesi için 6245 sayılı Kanun"un 59. maddesine göre 1 aylık hak düşürücü sürede harcırah talep etmesi gerektiğini, yine davacının yaptığı işin niteliği gereği memuriyet mahalli içinde görev yaptığını, bunun aksi düşünülse dahi görevinin 1,5 saati geçmediği için 6245 sayılı Kanun"un 39. maddesine göre harcırah alamayacağını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporundaki hesaplamalar dikkate alınarak davacının fark yemek ücreti ve yol harcırahı alacağı taleplerinin kabulüne karar verilmiştir
Karar davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Taraflar arasında davacının harcırah talebi tartışmalıdır.
Somut olayda davacı işçi 2002-2009 yılları arası boru hattı kontrolü görevi sebebiyle 24:00-08:00 saatleri arası çalıştığını, davalı Kurumun çalışanlarına yol harcırahı olarak ödeme yaptığı halde kendisine harcırah ödenmediğini ileri sürmüş, davalı işveren davacının memuriyet mahalli içinde görev yaptığını ve harcırah şartlarının oluşmadığını savunmuş, mahkemece dosyada mübrez nöbetçi şoför çizelgelerine göre davacının harcıraha konu çalışmalarının tespit edildiği gerekçesi ile yemek ve yol harcırahına hükmedildiği anlaşılmıştır.
Davacının harcırah talebine ilişkin olarak mahkemece iş yeri kayıtları incelenerek iş yerinde harcırah uygulaması olup olmadığı dikkate alınmaksızın eksik inceleme ile harcıraha hükmedilmesi hatalı olmuştur.

2-Davacının yemek ücretinin denetime uygun olmayan bilirkişi raporuna göre hükmedilmesi hatalıdır. Davacının yemek ücretine ilişkin talebi toplu iş sözleşmesinin ilgili hükümlerine göre hangi seçeneği talep ettiği anlaşılamadığından davacının bu talebi açıklattırılarak sonucuna göre denetime elverişli bilirkişi raporu alınarak karar verilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.