Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2020/4744 Esas 2022/8745 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanıklar ... ve ... hakkında beraat, sanık ... hakkında hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan Gümrük İdaresi vekilinin münhasıran sanıklar ... ve ... hakkında kurulan beraat hükümleri ile iadesine hükmedilen nakil vasıtasına yönelik temyizine göre yapılan incelemede;
1-Suça konu araçla kaçak sigara nakledileceği istihbaratı alınması sonrasında saat 23:45 sıralarında kara yolunda durdurulan, şoförü ..., yolcuları ise ... ve ... olan panelvan kamyonet cinsindeki aracın dışından yapılan kontrolde, aracın arka koltuklarından bagajına kadar tamamen sigara baksları ile doldurulmuş olduğunun görülmesi üzerine 1000 karton kaçak sigara ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda;
Her ne kadar sanık ..., suça konu araçta sanık ...'ın ricası üzerine yalnızca şoförlük yaptığını, boş araziden araca yükledikleri kolilerde sigara olduğunu bilmediğini, sanık ... ise amcasının oğlu sanık ...'ın iş teklifi üzerine sormadan geldiğini, yükledikleri kolilerde sigara olduğunu bilmediğini savunmuş iseler de tutanak tanığının üzerinde sigara markası yazan kolileri aracın dışından gördüğünü beyan etmesi, miktarı ve naklediliş şekli itibarıyla araçta ele geçirilen kaçak sigaralardan sanıkların haberdar olmamasının mümkün olmaması karşısında sanık ... ve ...'ın müsnet suçtan mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatlerine hükmedilmesi,
2-Nakilde kullanılan araç ile ilgili olarak iddianamede müsadere talebi bulunmadığı halde, ek savunma hakkı verilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
II-Sanık ... müdafiinin anılan sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyizine göre yapılan incelemede;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası kapsamında ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Suça konu kaçak eşyaların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaleti ile TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde 5607 sayılı Yasanın 11/5. maddesi uyarınca imhasına karar verilmesi,
4-Katılan lehine hükmedilen vekalet ücretinin hakkında mahkumiyet hükmü kurulan sanık ...'tan tahsiline karar verilmesi gerekirken infazda tereddüte neden olacak biçimde sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.