MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 1996 yılından beri asgari ücretle çalıştığını, fazla çalışma, genel tatil ücretlerinin karşılığını davalı şirketten alamadığını, iş sözleşmesinin haklı bir neden olmaksızın işverence feshedildiğini, ancak hak ettiği tazminat ve alacaklarının ödenmediğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, iş sözleşmesinin müvekkili işveren tarafından davacının devamsızlığı üzerine haklı nedenle feshedildiğini, davacının çalıştığı süre içinde yapmış olduğu fazla çalışmalarının karşılığının ödendiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dava konusu kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ve genel tatil ücreti alacağı taleplerinin kısmen kabulüne, yıllık ücretli izin alacağı talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma alacağı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.

Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az on beş dakika, dört saatten fazla ve yedi buçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedi buçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedi buçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. 4857 sayılı Kanun"un 63. maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi on bir saati aşamayacağından, 68. maddenin belirlediği yedi buçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok on bir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde on bir saate kadar olan (on bir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, on bir saatten fazla çalışmalarda ise en az bir buçuk saat olarak verilmelidir.
Somut olayda; davacının 05.07.1996-12.08.2011 tarihleri arasında davalı işyerinde şoför olarak çalıştığı, mahkemece karara esas teşkil eden bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre davacının yılın üç ayında, haftanın altı günü 08:00-19:00 saatleri arası bir saat ara dinlenme sonrası haftada on beş saat, diğer aylarda haftanın altı günü 08:00-20:00 saatleri arası bir saat ara dinlenme ile haftada yirmi bir saat fazla mesai yaptığı kabulü ile fazla çalışma alacağının hesaplandığı anlaşılmaktadır.
Davacının günde on iki saat çalıştığı tespit edilen dönemde ara dinlenme süresinin günlük bir saat olarak kabul edilmesi isabetli olmamıştır. Dairemizin yerleşik uygulaması dikkate alınarak günlük on bir saati aşan çalışmalar için asgari bir buçuk saat ara dinlenme kabul edilerek yapılacak hesaplamaya göre davacının fazla mesai alacağı tespit edilmelidir.
Karara esas teşkil eden raporda davalının dosyaya ibraz ettiği davacının imzasını inkar etmediği bir kısım fazla mesai tahakkuku içeren imzalı ücret bordrolarının ve davacının imzasına havi, davalının davacıya yaptığı fazla mesai ödemelerine ilişkin belgeler değerlendirilmeksizin, fazla mesai alacağının hesaplandığı anlaşılmış olup söz konusu belgeler dikkate alınmaksızın yapılan hesaba göre fazla mesai alacağına hükmedilmesi isabetsizdir. Anılan belgeler dikkate alınarak fazla mesai alacağı talebi yeniden değerlendirilmelidir.
Belirtilen nedenlerle yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 02.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.