Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Dava, iş kazasında yaralanan sigortalıya yapılan toplam 2.975, 65 TL sosyal sigorta yatrdımlarının 2.311,48 TL"sinin, 506 sayılı kanunun 26 ve 87. maddelerince tazmini istemine ilişkindir.

Mahkemece, 14.01.2014 tarihli ilamında belirtildiği üzere, davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmü, taraflar avukatlarınca temyiz etmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ...
tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1- 21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 Yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Kanunun temyizi ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince)temyiz (kesinlik) sınırını 1.890 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde  temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde alacağın tamamının gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise, temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde, kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, HUMK"nun 427. maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda, davaya konu alacak miktarıın tamamının 2.975, 65 TL olduğu, yerel mahkemece 2.311,48 TL alacağın hüküm altına alındığı gözetildiğinde, anılan karara karşı davacı Kurum avukatının temyiz yoluna başvurması miktar itibariyle mümkün değildir.
Hal böyle olunca, davacı Kurum avukatının temyiz dilekçesinin miktar itibariyle kesinliği nedeniyle REDDİNE;

2- Davalılar avukatının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle, davalılar ... .... ile ... ...."nin isimlerinin karar başlığında yazılı şekilde gösterilmiş olmasına dair maddi hatanın, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 304. maddesi uyarınca mahallinde herzaman düzeltilmesinin mümkün olmasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının istek halinde davalı ..."tan alınmasına, 30.06.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.